شماره ۱ - مسمط: شب دوشین که شبی بود شبیه شب قدر - همچو نوروز درآمد ز در آن سمین‌صدر

شماره ۲ - خطاب به تاریخ: راستی نبود به‌جز افسانه و غیر از دروغ - آنچه ای تاریخ وجدان‌کش حکایت می‌کنی

شماره ۳ - در زندان ثبت: هیچ دانی از چه خود را خوب تزئین می‌کنم - بهر میدان قیامت رخش را زین می‌کنم

شماره ۴ - مسمط وطنی: عید جم شد ای فریدون‌خو بت ایران‌پرست - مستبدی خوی ضحاکی است این خو نه ز دست

شماره ۵: ای دموکرات بت باشرف نوع‌پرست - که طرفداری ما رنجبران خوی تو هست

شماره ۶ - مسمط ذوقافیتین: چند سازی فصل گل در ساحت مشکوی کوی - خیز و کن در باغ ای ماه هلال ابروی روی

شماره ۷ - ایران - اسلام: ای وطن‌پرور ایرانی اسلام‌پرست - همتی ز آنکه وطن رفت چو اسلام ز دست

شماره ۸ - مسمط بهاریه: تا کیومرث بهار آمد و بنشست به تخت - سر زد اشکوفه سیامک‌سان از شاخ درخت

شماره ۹ - قطعه: نصرة الدوله در فنای وطن - در اروپا کند تلاش ببین

شماره ۱۰ - چکامه وطنی: مرا بارد از دیدگان اشک خونی - بر احوال ایران و حال کنونی

شماره ۱۱: ای وطن‌پرور ایرانی با مسلک و هوش - هان مکن جوش و خروش

شماره ۱۲ - لرد کرزن عصبانی شده است: تا بود جان گرانمایه به تن - سر ما و قدم خاک وطن

شماره ۱۳ - اوضاع داخله: در پانزده ربیع الثانی سنه هزاروسیصدوچهل هجری قمری که گویا وزارت کشور اخبار داخله را به اداره روزنامه طوفان نفرستاده بود این رباعی را: - ای آنکه تو را به دل نه شک است و نه ریب

شماره ۱۴ - چکامه وطنی: تا نشود جهل ما به علم مبدل - پیش ملل بندگی ماست مسجل

شماره ۱۵ - قسمتی از قصیده در انتقاد قرارداد وثوق الدوله: داد که دستور دیوخوی ز بیداد - کشور جم را به باد بی‌هنری داد

شماره ۱۶ - تهران - آذربایجان: بود اگر تهران دمی در یاد آذربایجان - بر فلک می‌رفت کی فریاد آذربایجان

شماره ۱۷ - قوام السلطنه: محو شد ایران ز اقدام قوام السلطنه - محو بادا در جهان نام قوام السلطنه

شماره ۱۸: سخت بسته با ما چرخ عهد سست پیمانی - داده او به هر پستی دستگاه سلطانی

شماره ۱۹: عید جم گشت ایا ماه منوچهر عذار - بنما تهمتنی خون سیاووش بیار

شماره ۲۰: فرخی کاین ادبیات سروده است خشن - عذرخواه است صمیمانه ز ابناء وطن

شماره ۲۱: پرد ز افق بر چرخ فواره خون هر روز - تا غوطه زند خورشید از خون خیابانی

شماره ۲۲ - ماده تاریخ انحلال عدلیه نقل از جنگ خطی کوهی کرمانی: تا به کی داری به ایران و به ایرانی امید - تا به کی گویی که صبح دولت ایران دمید

شماره ۲۳ - رباعی مستزاد: دانی که بود سپیدرو نیک‌عمل - پیش رفقا

شماره ۲۴ - رباعی مستزاد: با آنکه بود موجد نعمت دهقان - با اجرت کم