شماره ۱ - مسمط: شب دوشین که شبی بود شبیه شب قدر - همچو نوروز درآمد ز در آن سمین‌صدر
شماره ۲ - خطاب به تاریخ: راستی نبود به‌جز افسانه و غیر از دروغ - آنچه ای تاریخ وجدان‌کش حکایت می‌کنی
شماره ۳ - در زندان ثبت: هیچ دانی از چه خود را خوب تزئین می‌کنم - بهر میدان قیامت رخش را زین می‌کنم
شماره ۴ - مسمط وطنی: عید جم شد ای فریدون‌خو بت ایران‌پرست - مستبدی خوی ضحاکی است این خو نه ز دست
شماره ۵: ای دموکرات بت باشرف نوع‌پرست - که طرفداری ما رنجبران خوی تو هست
شماره ۶ - مسمط ذوقافیتین: چند سازی فصل گل در ساحت مشکوی کوی - خیز و کن در باغ ای ماه هلال ابروی روی
شماره ۷ - ایران - اسلام: ای وطن‌پرور ایرانی اسلام‌پرست - همتی ز آنکه وطن رفت چو اسلام ز دست
شماره ۸ - مسمط بهاریه: تا کیومرث بهار آمد و بنشست به تخت - سر زد اشکوفه سیامک‌سان از شاخ درخت
شماره ۹ - قطعه: نصرة الدوله در فنای وطن - در اروپا کند تلاش ببین
شماره ۱۰ - چکامه وطنی: مرا بارد از دیدگان اشک خونی - بر احوال ایران و حال کنونی
شماره ۱۱: ای وطن‌پرور ایرانی با مسلک و هوش - هان مکن جوش و خروش
شماره ۱۲ - لرد کرزن عصبانی شده است: تا بود جان گرانمایه به تن - سر ما و قدم خاک وطن
شماره ۱۳ - اوضاع داخله: در پانزده ربیع الثانی سنه هزاروسیصدوچهل هجری قمری که گویا وزارت کشور اخبار داخله را به اداره روزنامه طوفان نفرستاده بود این رباعی را: - ای آنکه تو را به دل نه شک است و نه ریب
شماره ۱۴ - چکامه وطنی: تا نشود جهل ما به علم مبدل - پیش ملل بندگی ماست مسجل
شماره ۱۵ - قسمتی از قصیده در انتقاد قرارداد وثوق الدوله: داد که دستور دیوخوی ز بیداد - کشور جم را به باد بی‌هنری داد
شماره ۱۶ - تهران - آذربایجان: بود اگر تهران دمی در یاد آذربایجان - بر فلک می‌رفت کی فریاد آذربایجان
شماره ۱۷ - قوام السلطنه: محو شد ایران ز اقدام قوام السلطنه - محو بادا در جهان نام قوام السلطنه
شماره ۱۸: سخت بسته با ما چرخ، عهد سست پیمانی - داده او به هر پستی، دستگاه سلطانی
شماره ۱۹: عید جم گشت ایا ماه منوچهر عذار - بنما تهمتنی خون سیاووش بیار
شماره ۲۰: «فرخی » کاین ادبیات سروده است خشن - عذرخواه است صمیمانه ز ابناء وطن
شماره ۲۱: پرد ز افق بر چرخ فواره خون هر روز - تا غوطه زند خورشید از خون خیابانی
شماره ۲۲ - ماده تاریخ، انحلال عدلیه نقل از جنگ خطی کوهی کرمانی: تا به کی داری به ایران و به ایرانی امید - تا به کی گویی که صبح دولت ایران دمید
شماره ۲۳ - رباعی مستزاد: دانی که بود سپیدرو نیک‌عمل - پیش رفقا؟
شماره ۲۴ - رباعی مستزاد: با آنکه بود موجد نعمت دهقان - با اجرت کم