گنجور

 
فرخی یزدی

«فرخی » کاین ادبیات سروده است خشن

عذرخواه است صمیمانه ز ابناء وطن

هر که را دوخته شد در ره مشروطه دهن

پر بدیهی است نگوید بجز از راست سخن

این وطن فتنه ضحاک ستمگر دیده

آفت پور پشن رنج سکندر دیده

جور چنگیزی و افغان ستمگر دیده

گرچه از دشمن دون ظلم مکرر دیده

باز بر جای فتاده است به سنگینی کوه

گوییا نامده از حمله اعدا به ستوه