ستاره چو گشت از هوا ناپدید

سپیده ز سیماب لشکر کشید

خروش آمد از دیده ی کوهسار

که شاها، سپه را تباه است کار

که از چین سپاهی پیاده رسید

[...]

چو هور از بر کوه زیور نهاد

سپاهی سوی کوهیان سر نهاد

زمین آسمانگون ز پولاد تیغ

ز گرد سپه بر سر کوه میغ

خروش پیاده رسیده به ماه

[...]

یکی روز، بس کاروانی شگرف

ز ماچین گذر کرد بر کوه ژرف

سوی آتبین بردشان مرد راه

ز بازارگانان بپرسید شاه

کز ایدر به ماچین چه راه است و چند

[...]

دبیر خردمند را پیش خواند

وز این در سخنها فراوان براند

به ماچین یکی نامه فرمود شاه

به پیش بهک خسرو نیکخواه

به نام خداوند پروردگار

[...]

بفرمود تا پیشش آمد دبیر

جوانی خردپرور تیزویر

یکی پاسخ نامه فرمود شاه

به نام خداوند خورشید و ماه

شب تیره از ماه روشن کند

[...]

یکی روز به مرد دستور گفت

که با جان شاه آفرین باد جفت

بدین جای بی کار بودن چه سود

که بود آن که با کوه رزم آزمود

گر از بیم، دشمن نیاید به زیر

[...]

بدانست سالار چین کان سخُن

چنان است کافگند آن مرد بُن

بفرمود تا برنهادند بار

سوی چین کشیدند از مرغزار

شد از رفتنش آتبین شادمان

[...]

چو آگه شد از نامه ی آتبین

تو گفتی ببسته ست پایش زمین

دو دیده به لؤلؤ بیاگند پُر

کنارش شد از دیدگان پر ز دُر

همی گفت لبها پر از باد سر

[...]

ز دریا چو بر خشک شد شهریار

سراسر سپه دید دریا کنار

دو فرزند طیهور با آن سپاه

پیاده شد و آفرین با سپاه

گرفتند مر یکدگر را کنار

[...]

به پنجم به شهر بسیلا رسید

به گیتی کسی چون بسیلا ندید

درازا دو فرسنگ و پهنا همین

پر از باغ و باغش پر از یاسمین

نشستنگه شاه طیهور بود

[...]

چو ده روز بگذشت طیهور شاه

به پرسش سوی آتبین شد ز گاه

به دیدار او آتبین گشت شاد

نشستند و کردند هرگونه یاد

وز آن روزگاران که اندر گذشت

[...]

بدانست طیهور کآن شیر دل

شد از کار نخچیر توران خجل

بدو گفت کای شاه باهوش و سنگ

نگر تا نداری دل خویش تنگ

که امروز بگذشت از تو شکار

[...]

گذشت آن شب و بامداد پگاه

یکی بزمگاهی بیاراست شاه

فرستاد، شاه آتبین را بخواند

بر آن تخت زر پیکرش برنشاند

بزرگان ایران و طیهوریان

[...]

به طیهور گفت آتبین از میان

که من با تنی چند از ایرانیان

به زنهار نزدیک شاه آمدیم

بدین مایه ور بارگاه آمدیم

بجای من آن کن که از تو سزاست

[...]

جهاندیده گوید که اندر جهان

دو جای است هر دو به دریا نهان

که هرگز به خوبی چنان جای نیست

چنان باغهای دلارای نیست

یکی این جزیره که کردیم یاد

[...]

کنون بازگردم به گفتار کوش

ز دهقان دیندار بشنو به هوش

چو سالار چین با سپه برگرفت

سوی شهر خمدان ره اندر گرفت

همه شهرهایی که بر راه بود

[...]

بر آن بود سه ماه سالار چین

که رفته ست پیش بهک آتبین

یکی نامه فرمود نزد بهک

ز سر تا به پایان سخن بی نمک

که راز تو نزدیک من شده درست

[...]

سوی پیل دندان رسید آگهی

که ماچین و چین زآتبین شد تهی

ز دریا به کوه بسیلا رسید

کنون با بسیلا که شاید چخید

برآشفت و آمد به پیش پدر

[...]

نبشته به طیهور کز راه داد

یکی پند من کرد بایدْت یاد

به گیتی نداری جز آن کوه جای

نه بر همسر شاه گیتی خدای

فزونتر مکش پای خویش از گلیم

[...]

چو رفتند نزدیک طیهور شاه

نهادند نامه در آن پیشگاه

چو در نامه آن ناسزا خواند گفت

که با دیو زاده خرد نیست جفت

بر آشفت و دژخیم را گفت شاه

[...]