شک نیست در اینکه من اسیرم

کز لطف زیم ز قهر میرم

چون نیست به جز تو دستگیرم

هست از کرم تو ناگزیرم

من قوت ز عشق می‌پذیرم

گر میرد عشق‌، من بمیرم

گفتی که  «مترس دستگیرم»

ترسم که در این هوس بمیرم

منگر به مصاف تیغ و تیرم

در پیش تو بین که چون اسیرم

چندان سخن تو یاد گیرم

کاموده شود بدو ضمیرم

زنهار مرا مگو که پیرم

پیری و فنا کجا پذیرم

من ماهی چشمه حیاتم

من غرقه بحر شهد و شیرم

جز از لب لعل جان ننوشم

[...]

گر من ز محبتت بمیرم

دامن به قیامتت بگیرم

از دنیی و آخرت گزیر است

وز صحبت دوست ناگزیرم

ای مرهم ریش دردمندان

[...]

در خواب، چو دامن تو گیرم

بیدار شوم، ولی بمیرم

صد بار ز مهرت ار بمیرم

یک ذره دل از تو بر نگیرم

از شهرم اگر برون کنی سهل

بیرون مگذار از ضمیرم

از من نسزد شکایت تو

[...]

گر غمزه تو زند به تیرم

ور زلف تو در کشد بقیرم

یکدم نبود ز تو گزیرم

من ترک وصال تو نگیرم

تا نقش تو هست در ضمیرم

نقش دگری کجا پذیرم

آن هندوی چشم را غلامم

وآن کافر زلف را اسیرم

چشم تو بغمزه دلاویز

[...]

صد جان ز لبت بوام گیرم

تا پیش تو دم بدم بمیرم

چندانکه بخویش میکنم فکر

جز فکر تو نیست در ضمیرم

ای دوست که پند خواهیم داد

[...]

ای یار عزیز و ناگزیرم

ای پشت و پناه و دستگیرم

دریاب که عمرهاست تا من

در قید محبتت اسیرم

رحم آر به حال زارم آخر

[...]

ای یار عزیز و ناگزیرم

ای پشت و پناه و دستگیرم

دریاب که عمرهاست تا من

در قید محبتت اسیرم

رحم آر به حال زارم آخر

[...]

برخیزم و دامن تو گیرم

سر بر قمدت نهم بمیرم

برخیزم و دامن تو گیرم

سر بر قدمت نهم بمیرم

برخیزم و دامن تو گیرم

سر بر قدمت نهم بمیرم

برخیزم و دامن تو گیرم

سر بر قدمت نهم بمیرم

برخیزم و دامن تو گیرم

سر بر قدمت نهم بمیرم