کیم پیکان تو از دل برآید

مگر چون غنچه ام از گل برآید

مریز ای دیده سیل خون به جیحون

مبادا موج بر ساحل برآید

دهد یاد من از محمل نشینیت

[...]

به من دارد دلت جنگی که دارد

بزن گو در بغل سنگی که دارد

ننوشد می جز از خون دل من

ز من دارد لبت رنگی که دارد

صدای ناله است از رگ رگ من

[...]

زهی نور تو از هر ذره ظاهر

کمال وحدت ذات تو قاهر

تویی اول تویی آخر ولیکن

نه اول باشدت پیدا نه آخر

تویی ظاهر ز هر خاطر ندانم

[...]

مکن در کشتنم زین بیش تقصیر

چو من مردم ز غم دیگر چه تدبیر

در رحمت بود روی تو بر خلق

برآن در زلف تواز مشک زنجیر

ز زخمت مرد آهوی و من از رشک

[...]

نشستی دور ازین مشتاق مهجور

که نتوان ماه را دیدن جز از دور

سلیمانی تو و لعل تو خاتم

خطت برگرد خاتم عنبرین مور

فروزان زآتش تو داغ بر داغ

[...]

به ساعد تا نهاد آن سیمبر داغ

دلی دارم ز دستش داغ بر داغ

به تن تا دیده ام کو داغها سوخت

بود صد داغ بر جانم ز هر داغ

به داغ خویش سوزد دیگران را

[...]

بیا ای آرزوی جان عاشق

دوای درد بی درمان عاشق

کرام الکاتبین ننوشته حرفی

بجز عشق تو در دیوان عاشق

اگر فردا نه دیدار تو باشد

[...]

مرا تا کی جگرخون داری ای دل

سرشکم را جگرگون داری ای دل

شدی همدم درون دیده با اشک

همانا عزم بیرون داری ای دل

مرا سرگشته داری گرد عالم

[...]

شدم در گوشه میخانه محرم

گرفتم گوشه ای از جمله عالم

ندارم کام جز جام لبالب

ندارم کار جز دور دمادم

بیا ساقی بیار آن جام روشن

[...]

خوشا وقتی که از خود رسته باشیم

به وقت بیخودان پیوسته باشیم

ازان دامی که جز مردان نجستند

به همتهای ایشان جسته باشیم

کشیده رخت خود از کوی هستی

[...]

درین راهم گشادی نیست چندان

که منزل دور و زادی نیست چندان

ز هر سو رهزنانند ایستاده

مجال ایستادی نیست چندان

شب اندوه هجران دیدگان را

[...]

رخت را مه نخوانند اهل توجیه

که روشن نیست چندان وجه تشبیه

مکن از خوان وصلت منع سایل

که خارج باشد از قانون توجیه

غمت با دل دو حرف آمد ز یک جنس

[...]

تویی آن آفتاب عالم آرای

که داری در دل هر ذره ای جای

جمالت را عماری در عمارت

نمی گنجد سوی ویران ما آی

مپوش از ما به ما نور رخ خویش

[...]

بر اوج حسن چون خورشید فردی

ولی هرگز به گرد ما نگردی

ازانم چون شفق در خون که بی تو

نهاده ست آفتابم رو به زردی

شود طی بر دعاهای تو یکسر

[...]

پریرم دیدی و نادیده کردی

سلامت گفتم و نشنیده کردی

گر این معنی پسند خاطر توست

نمی گویم که نپسندیده کردی

دلم خون گشت و آمد همدم اشک

[...]

مرا دل از همه عالم گرفته ست

چه جای عالم از خود هم گرفته ست

ز دلگیری کم هر کس گرفتم

کسی را دل بدینسان کم گرفته ست

چنان از هستی خود زیر بارم

[...]

اتتنی من لدی نجم الافاضل

صحیفة احتوت کل الفضائل

الی نیل العلی اجلی الذرائع

الی درک المنی اجدی الوسائل

ازو خوشبو چو مشک انفاس راوی

[...]

سقاک الله یا خیر المغانی

ولا اخلاک عن وصل الغوانی

تویی آن آسمان بیت معمور

که در روی زمینت نیست ثانی

ز خورشید جهانسوز حوادث

[...]

درونی پر طمع جامی مزن طعن

که در طبع فلان ممسک کرم نیست

چو آید در میان میزان انصاف

طمع در خست از امساک کم نیست

خوش آمد صحبت احباب جامی

ولیکن ترک صحبت زان به آمد

طراز کسوت صحبت درین بزم

وجدت الناس اخبر تقله آمد