دگر آنک دانستن باز و یوز

بیاموزدش کان بود دلفروز

به پیکان سر و پای و گوشش بدوز

چو خواهی که خوانمت گیتی فروز

شمارش پدیدار نامد هنوز

نویسنده را پشت برگشت کوز

چو دی رفت و فردا نیامد هنوز

نباشم ز اندیشه امروز کوز

چنین بود تا بود و این بود روز

تو دل را به آز و فزونی مسوز

جوانی دل شاه کسری مسوز

مکن تیره این آب گیتی‌فروز

که در پادشاهی یکی موزه دوز

برین گونه شادست و گیتی فروز

سرآمد سخن گفتن موزه دوز

ز ماه محرم گذشته سه روز

چو بندوی خراد لشکر فروز

چو نستود لشکرکش نیوسوز

همی‌بود بندوی بسته چو یوز

به زندان بهرام هفتاد روز

به آتش نهال دلت را مسوز

مکن تیره این تاج گیتی‌فروز

بگیر ونگه دار وخانش بسوز

به فرخ پی وفال گیتی فروز

چغانی چو فرطوس لشکر فروز

گهار گهانی گو گردسوز

بدان مرغزاران ارمان دو روز

همی شاد بودند با باز و یوز

بیاورد بسته بکردار یوز

چه سود از هنرها چو برگشت روز

بدان آبگون خنجر نیو سوز

چو شیر ژیان با یلان رزم توز

وز آن سو که شد رستم گرد سوز

سپارم بدو کشور نیمروز

دو تن نیز بودند هم رزم سوز

چو گوران شه آن گرد لشگر فروز

به گلزریون شاه توران سه روز

ببود و برآسود با باز و یوز

همان گفت تا لشکر نیمروز

برفتند با رستم نیوسوز