بقالینیوس اندرون خان من

یکی تود بد پیش بالان من

فدای تو بادا تن و جان من

به بیچارگی بر جهانبان من

که شیون نه برخاست از خان من

همی آتش افروزد از جان من

بکوشم بدین کارگر جان من

ز تن بگسلد پاک یزدان من

مجنبید از ایدر مگر جان من

ز تن بگسلد پاک یزدان من

شبیخون کند تا در خان من

از ایران بیازند بر جان من

گرامی برادر جهانبان من

سر ویسگان گرد هومان من

بترسم همی زانک یزدان من

ز تن بگسلاند مگر جان من

سپیده‌دمان هست مهمان من

به خنجر ببیند سرافشان من

دگر گفت شاه جهانبان من

پدروار لرزیده بر جان من

ز بهر سیاوش که در خان من

چه تیمار بد بر دل و جان من

به یزدان گراید همی جان من

که آن دیدم از رنج درمان من

سر زلف مشکین جانان من

مرا کشت و پیچید بر جان من

ایا ترک سیمین تن سنگدل

هویدا بتو راز پنهان من

دو ابرند زلف تو و چشم من

[...]

ایا نزهت و راحت جان من

دل و دیده و جان و جانان من

تو درمان جانی و درد دلی

کجا رفتی ای درد و درمان من

گسستندم از تو، نکردند رحم

[...]

بگفت ای چراغ دل و جان من

بت گل رخ و جان و جانان من

شما نیک دانید سامان من

که گلشاه دارد دل و جان من

یکی چند گه باش مهمان من

فدای تو باد این تن و جان من

پس آنگاه گفت ای دل و جان من

مشو دور از عهد و پیمان من

کنون بی تو ای جان و جانان من

جهانِ جهان گشت زندان من

اجل ناگهان آمد ای جان من

ربودت دل آزرده از خان من