دُرجها پر ز دُرّ امید است

برجها پر ز ماه و خورشید است

بد و نیکت ز بیم و اومید است

شب و روزت ز خاک و خورشید است

ناظر مجلس تو ناهید است

نعل اسب تو تاج خورشید است

همچو خورشید نور او پیداست

هرکه دارد دلی بر او شیداست

مردنش زندگی جاوید است

گر سها بود به ز خورشید است

وانچه آن زندگی جاوید است

نفس تو زان نفور و نومید است

بودنم پیش شاه صد عید است

نو نو از نور او مرا دید است

در جهانی که نور جاوید است

دیده فارغ ز ماه و خورشید است

ذات و اسم تو هر دو ناپیداست

عقل در جستن تو هم شیداست

این همه گفتگوی توحید است

راه وحدت به ترک و تجرید است

من و او عین شرک و تقلید است

چه مناسب به اهل توحید است

من و او عین شرک و تقلید است

چه مناسب به اهل توحید است

هر که را عشق علم توحید است

اول او مقام تجرید است

شد بهار و به بوستان عید است

لاله با گل به دید و وادید است

جام گیتی نماست ساغر گل

باغبان جانشین جمشید است

هر طرف غلتد از نسیم بهار

[...]

هرکه را عشق علم توحید است

اول آن مقامِ تجرید است

هستی او اساس تجرید است

روش او اصول توحید است

حکمت‌شرع و دین به‌فکرت اوست

فکرت دیگران به تقلید است

گنجه‌ای بطون قرآن را

[...]