ای شب قدر و ای خزانهٔ اجر
و سلام علیک حتی‌الفجر
رخ خوبت بناکنندهٔ وصل
سر زلفت فناکنندهٔ هجر
دل پاکت زلال چشمهٔ فیض
دم صبحت کلید مخزن اجر
نور بخشی و رنج کاهی تو
بهتر ار صدهزار ماهی تو
شدم از فرقتت بتاب، ای شب
ازمن خسته رخ متاب ای شب
مطلع دیده‌ام ز دیدن تو
شده پرنور آفتاب ای شب
وصلت‌ای‌شب‌به‌من‌شده‌است‌حلال
گشته برمن حرام خواب ای شب
عجبا للمحب کیف ینام
کل نوم علی المحب حرام
داشتم در دل ای شب طناز
آرزوی تو در شبان دراز
هجرت امشب کشیده پرده به روی
وصلت‌امشب گشاده چهره به ناز
فخرت‌این بس به‌روزهاکه شدی
شب میلاد سبط شاه حجاز
پادشاه صفا و سیر و سلوک
بوالحسن مالک‌الرقاب ملوک
آن که بدرالبدور ایقان است
وان که شمس‌الشموس عرفانست
در شریعت قبول حضرت او
هست فرعی که اصل ایمانست
فرش ایوانش عرش‌تقدیس است
خاک درگاهش آب حیوانست
زآب حیوانش حی شود لاشی
و من الماء کل شیئی حی
هستی او اساس تجرید است
روش او اصول توحید است
حکمت‌شرع و دین به‌فکرت اوست
فکرت دیگران به تقلید است
گنجه‌ای بطون قرآن را
پنج انگشت او مقالید است
کنت کنزا که کردگار سرود
قصدش این گنج پاک عرفان بود
من که در بندگیش دلشادم
از غم هست و نیست آزادم
نیستم مبرم و حسود و لئیم
واسع‌الصدر و مشفق و رادم
گر ز کید زمانه در رنجم
نیست غم کز ولای او شادم
کوه پیش من است همسر کاه
با ولای رضا ولی‌الله
هرچه گویند خلق دامن چاک
من که دارم تو را؛ ندارم باک
من و دوری ز درگهت هرگز!!
من و هجران ز حضرتت حاشاک!!
در رهت خاک اگر شوم غم نیست
هرکه از خاک زاد گردد خاک
من تو را منقبت کنم شب و روز
خاصه دراینچنین شبی فیروز
تاکه افلاک را بقا بینم
این مهین جشن را بپا بینیم
چون در استم پی ثنای امام
پای خود بر سر سها بینم
میهمانان و میزبانان را
برکنار از غم و بلا بینم
شادمان بنگرم دل احباب
به علی و آله الانجاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شب قدر و فضائل آن پرداخته و از زیبایی‌ها و برکات این شب سخن می‌گوید. شاعر شب قدر را به‌عنوان زمان تحقق وصل و قرب الهی معرفی می‌کند و از طراوت دل و روشنی ناشی از آن یاد می‌کند. او در این شب به تدبر در حکمت‌های دینی و عرفانی می‌پردازد و از محبت و عشق به اهل بیت، به‌ویژه امامان، سخن می‌زند. شاعر از غم و دوری نیز می‌گوید، اما عشق به امامان و ولای آنها به او آرامش می‌دهد. در نهایت، شعر به دعا و ثنای امامان و امید به بقا و سعادت اشاره می‌کند و بر اهمیت این شب و جشن‌های آن تأکید دارد.
هوش مصنوعی: ای شب قدر، ای منبع پاداش و خیر، سلام بر تو تا دم صبح!
هوش مصنوعی: چهره زیبای تو باعث ایجاد پیوند و نزدیکی می‌شود و در عین حال، تار و پود جدایی را نابود می‌کند.
هوش مصنوعی: دل پاک و صاف تو مانند چشمه‌ای است که از نعمت‌ها و برکات پر می‌شود؛ صبحگاهان، این دل، کلید دروازهٔ پاداش‌ها و ثواب‌هاست.
هوش مصنوعی: تو مانند نوری هستی که می‌درخشد و باعث آرامش می‌شود، و رنج و ناراحتی‌هایت به مراتب کمتر از تمام بی‌نهایت‌هاست.
هوش مصنوعی: در اثر جدایی از تو، ای شب، دیگر تاب و توان ندارم، لطفاً از من روی برنتاب و مرا آزار نده.
هوش مصنوعی: چشمم به خاطر دیدن تو مانند آفتاب روشن شده است، ای شب!
هوش مصنوعی: ای شب، با تو بودن برای من گشایش و حلال شد، اما خواب برایم حرام شده است.
هوش مصنوعی: عجب است که عاشق چگونه می‌تواند بخوابد! خواب بر او حرام است.
هوش مصنوعی: در دل شب، دلنشین و فریبنده، آرزوی تو را در شب طولانی داشتم.
هوش مصنوعی: امشب به خاطر هجرت، پرده‌ای بر روی وصال من افتاده و چهره‌ام به زیبایی و ناز باز شده است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو بسی افتخار می‌کنی که در روزهایی به دنیا آمدی که شب میلاد فرزند شاه حجاز بود. این نشان‌دهنده‌ی اهمیت و بزرگی این واقعه و ارتباط آن با فرد مورد اشاره است.
هوش مصنوعی: خداوند، سرور و فرمانروای حقیقت و روحانیت، بوالحسن را که رهبر و تمامی پادشاهان است، ستوده است.
هوش مصنوعی: آن کسی که مانند ماه کامل دارای یقین و ایمان است و آن که مانند خورشید در دانش و عرفان درخشان است.
هوش مصنوعی: در قوانین دینی، پذیرش وجود و مقام حضرت او یک موضوع اساسی است که از ایمان واقعی ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: فرش زیرپایش مانند عرش آسمانی محترم و مقدس است و خاک جلوی درش برای روح انسان مانند آب حیات است.
هوش مصنوعی: از آب جان می‌گیرد، حتی بی‌خاصیت. در حقیقت، از آب هر چیزی زنده می‌شود.
هوش مصنوعی: وجود او پایه و بنیاد خالص بودن است، و روش او اصول و پایه‌های یکتاپرستی است.
هوش مصنوعی: حکمت و معانی دین و شریعت ناشی از اندیشه و تفکر خود اوست، در حالی که تفکرات دیگران عمدتاً مبتنی بر تقلید و پیروی از او هستند.
هوش مصنوعی: گنجینه‌ای در دل قرآن وجود دارد که به اندازه پنج انگشت او معنا و نکته‌های عمیق در آن نهفته است.
هوش مصنوعی: تو گنجینه‌ای هستی که خداوند به وجود آورده و هدف او از خلق تو، دست‌یابی به این گنجینه خالص و ناب عرفان بوده است.
هوش مصنوعی: من که به خاطر عشق و بندگی‌ام خوشحالم، از غم‌های مربوط به وجود و عدم خود رها هستم.
هوش مصنوعی: من آدمی نیستم که خشمگین و حسود باشم، بلکه دل‌گشاده و مهربان و بخشنده‌ام.
هوش مصنوعی: اگرچه از نیرنگ‌های روزگار در رنج هستم، اما از طرف او خوشحالم و غم ندارم.
هوش مصنوعی: کوهی بزرگ در برابر من قرار دارد، اما همسر کاه با فرمان راضی ولی‌الله است.
هوش مصنوعی: هر چه دیگران بگویند و در مورد من قضاوت کنند، من به خاطر تو اهمیتی نمی‌دهم.
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم از آستان تو دور شوم! هرگز نمی‌توانم از محبت تو جدا باشم!
هوش مصنوعی: اگر در راه تو تبدیل به خاک شوم، ناراحتی ندارم؛ زیرا هر کسی که از خاک به دنیا می‌آید، سرانجام به خاک بازمی‌گردد.
هوش مصنوعی: من همیشه ستایش و ملامت تو را در شب و روز انجام می‌دهم، به‌ویژه در شبی مثل امشب که تو خوشبختی.
هوش مصنوعی: می‌خواهم تا زمانی که آسمان‌ها وجود دارند، این جشن بزرگ را برپا ببینم.
هوش مصنوعی: وقتی در حال جستجو برای ستایش امام هستم، می‌توانم پای خود را بر فراز ستاره‌های درخشان ببینم.
هوش مصنوعی: من افرادی را می‌بینم که دور هم جمع شده‌اند و بدون هیچ نگرانی و غم و مشکل در کنار هم هستند.
هوش مصنوعی: با خوشحالی به محبوبانم نگاه می‌کنم و از دیدن علی و نسل او خوشحال می‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.