هر چه گویی گر «آن‌چنان باشد»

صفت عشق غیر از آن باشد

هر که با عشق هم‌عنان باشد

منزلش زآن سوی جهان باشد

سگ به خواب اندرون عوان باشد

لیک بیدار پاسبان باشد

مردنِ دل هلاکِ جان باشد

مردنِ جان ورا امان باشد

با کلاهت اگر زیان باشد

قلب او خود هلاک جان باشد

خاک را خود محل آن باشد

کز ثنای تواش زبان باشد

داند آنکس که خرده‌دان باشد

هرچه او کرد خیرت آن باشد

داند آنکس که خُرده‌دان باشد

کانچه او کرد خیرت آن باشد

آنکه از گربه‌ای رمان باشد

کی خدای همه جهان باشد

عقل کانجا رسد چنان باشد

کیست عثمان که با زبان باشد

هرکه بدگوی آن سگان باشد

دان که او شاه این جهان باشد

علم مخلص درون جان باشد

علم دوروی بر زبان باشد

قاف کوهست و بس گران باشد

هرکه احمق بُوَد چنان باشد

کان وجودی که بی‌زبان باشد

از هیولی عقل و جان باشد

حال او حال آن جوان باشد

که خجل گشته از زنان باشد

کی سزای جهان جان باشد

هرکرا روی دل به کان باشد

راز مر دوست را چو جان باشد

زان چو جان در دلش نهان باشد

راز در زیرکان نهان باشد

زانکه هشیار بدگمان باشد

شرع را عقل قهرمان باشد

ملک را عدل پاسبان باشد

گفت سلطان که بر من آن باشد

که دهم نامه تا روان باشد