گنجور

 
سنایی

دل احمد ز کون بود نقط

آدم و جمله انبیا برخط

انبیا خطِ دائره بودند

همه بر خط جمال بنمودند

وان صحابی که چون ستاره بدند

همه پرگار گرد داره بدند

آنچه گفت احمد آن رسول گزین

اول الخلق و آخرالبعث این

زانکه اول نقط بُد و پس خط

خط دوم خلق بود بعد نقط

جان بوبکر خط اوسط بود

نه ز خط بُد عتیق در خط بود

هادی راه ره نمود او را

هیچ جمعیّتی نبود او را

گرچه اصحاب کهف از پی راه

جمله گشتند از آن خلل آگاه

زرق و تلبیس و مکر دقیانوس

گشت معلومشان که هست فسوس

آنکه از گربه‌ای رمان باشد

کی خدای همه جهان باشد

یا سه یا پنج یا که هفت بدند

بود جمعیّتی چو جمع شدند

بعد از آن سگ متابعت بنمود

تا از آن یک قدم ورا بُد سود

گاه بوبکر خود نبد جمعی

از هدایت بیافت او شمعی

لفظ سیّد چو در زمان بشنید

در شب داج راه راست بدید

به یکی لفظ وی بداد اقرار

گشت از اصنام و از وثن بیزار

لاجرم در میان دایره بود

بی‌زیان مر ورا برآمد سود

انبیا بُد خط و رسول نقط

جان بوبکر در میانهٔ خط

صدهزاران ترحّم و رضوان

از سنایی به جام او برسان

 
 
 
عنصری

چون بیامد بوعده بر سامند

آن کنیزک سبک زبام بلند

برسن سوی او فرود آمد

گفتی از جنبشش درود آمد

جان سامند را بلوس گرفت

[...]

مسعود سعد سلمان

چیست آن کاتشش زدوده چو آب

چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب

نیست سیماب و آب و هست درو

صفوت آب و گونه سیماب

نه سطرلاب و خوبی و زشتی

[...]

ابوالفرج رونی

ثقة الملک خاص و خازن شاه

خواجه طاهر علیک عین الله

به قدوم عزیز لوهاور

مصر کرد و ز مصر بیش به جاه

نور او نور یوسف چاهی است

[...]

سنایی

ابتدای سخن به نام خداست

آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست

خالق الخلق و باعث الاموات

عالم الغیب سامع الاصوات

ذات بیچونش را بدایت نیست

[...]

وطواط

الترصیع مع التجنیس

تجنیس تام

تجنیس تاقص

تجنیس الزاید و المزید

تجنیس المرکب

[...]