گر خوری همچو خضر آب حیات

تشنه‌لب جان دهی درین ظلمات

از سیاهی نمود آب حیات

جان حاسد فتاد در ظلمات

کرده نسخ زبور را اثبات

بهر ترویج انکرالاصوات

از مقاصد ندیده کسب نجات

بی‌خبر از مواقف عرصات

این سه حرفند کاختلاف جهات

کرده آن را به صورت کلمات

دانهٔ خوشه‌اش چو حب نبات

در نباتی نهفته آب حیات

قد تجلی جماله جلوات

و تبدی جلاله سطوات

لم یدع فی الصدور من قلب

سلبه للقوب بالحرکات

لم یذر فی الرؤس من عقل

[...]

هستی محض، قائم است به ذات

همه اشیا به او شوند اثبات

نفی اوصاف می کنیم از ذات

به حصول نتایج و ثمرات

حکم و آثار عینی آن ذات

منعکس می شود در آن مرآت

صورت از عارض است بر مرآت

نیست تبدیلی از جمیع جهات

ور دهی نسبتش به اسم صفات

یعنی آنها یکی بود بالذات

پنجمین حس بودکه حضرت ذات

متعین بود به محسوسات

ماقَضیٰ نحبهُ و ما هُو آت

همه باشد تبدّل نشآت

در بدایت چو سر بود نشآت

می نمایم وصول را اثبات

هست از انسان برای این نشآت

آل و اصحابی از جبلّت ذات

اختلافات این هلاک و حیات

ز اختلاف مراتب است و جهات

نقش تصویر جمله ادراکات

شودت جمع در صحیفهٔ ذات

حشر او را کنند با حشرات

عاقبت واجب است جمع شتات

لیک از آنجا که نیست این شبهات

نفس را عین سنخ جوهر ذات