بخت ابد یار آن که با تو قرین است

با تو نشستن به از بهشت برین است

جور و جفا کردن از تو دور نباشد

عادت خوبان روزگار چنین است

دل هوس زهد کرد و گوشه ولیکن

[...]

آنچه کفر است بر خلق، بر ما دین است

تلخ و ترش همه عالم برما شیرین است

چشم حق بین بجز از حق نتواند دیدن

باطل اندر نظر مردمِ باطل بین است

گل توحید نروید ز زمینی که دروا

[...]

مرا درد تو دایم هم نشین است

غمت پیوسته با جانم قرین است

هوس دارم که در پای تو میرم

تمنای من از دولت همین است

نظر بر پسته تنگ تو دارم

[...]

آن کیست سواره که بلای دل و دین است

صد خانه برانداخته در خانه زین است

ماهی ست درخشنده چو بر پشت سمند است

سروی ست خرامنده چو بر روی زمین است

آشوب جهان است اگر اسپ سوار است

[...]

این خانه چه خانه ست پریخانه چین است

پر حور یکی غرفه ز فردوس برین است

درآب و گل این لطف تصور نتوان کرد

از طارم چرخ آمده برجی به زمین است

قصر ارم آن کش به جهان مثل نیابند

[...]

جامی آیین عاشقی این است

مهر اینست و مابقی کین است

از نبی آنچه حجت این است

الخبیثات للخبیثین است

آن نه چشم است غیرت دین است

وز در آفرین و تحسین است

صبر اگر چند که زهر آیین است

عاقبت همچو شکر شیرین است

درین عین آن که چون انسان عین است

جهان مردمی سلطان حسین است

فرشته گرچه بر چرخ برین است

به پیش روی تو سر بر زمین است

به هر جا ماه من منزل نشین است

نه خانه روضه خلد برین است

فلک کو دیر مهر و زود کین است

درین حرمانسرا کار وی این است

لیلی نقش و دلم نگین است

لیلی تخم و دلم زمین است

پرسید که این چه سرزمین است

کش خاک به نرخ مشک چین است

در نیفه نافه مشک چین است

در ناف مدینه مشک دین است

کسی کان شخص را انسان عین است

جهان مردمی سلطان حسین است

به خود گفت این کدامین مه چنین است

عجب گر آنکه می جستم نه این است

چو هستت عمر و دولت همنشین است

غنیمت دان که مرگ اندر کمین است

کسی کو را سعادت همنشین است

کلید دولتش در آستین است