چون تو گشتی خموش منطیقی

ور بگویی بسان بطریقی

صاحب خبرم ز هر طریقی

یعنی به رفیقی از رفیقی

بیا ای مرد اگر با ما رفیقی

در آموز از زنی عشق حقیقی

جوانی داشت دیرینه رفیقی

رسیدش زخم سنگ منجنیقی

نه پیدا بود در پیشش طریقی

نه همبر در رکاب او رفیقی

بدو گفتا چه جویم در مضیقی

زمانی خون این خور از طریقی

بامر حق بود پیر حقیقی

طلب میدار او را گر رفیقی

اگر آئی درین کشتی رفیقی

توان گفتن ترا مرد حقیقی

نمودت همچو منصور حقیقی

که یارد کرد با او هم رفیقی

مه نو بود و خورشید حقیقی

که گردد در بهشت جا رفیقی

توئی مرموز اسرار حقیقی

که با روح القدس دائم رفیقی

در این ظلمت تو ای خضر حقیقی

که با الیاس جانت هم رفیقی

درونت نور خورشید حقیقی

تو با روح القدس اینجا رفیقی

شدم دُرّی ز دریای حقیقی

چو کردم با صدف چندین رفیقی

بیکباره چو خورشید حقیقی

ابا او کرد مر سایه رفیقی

مشو میگوی اسرار حقیقی

که با روح القدس اینجا رفیقی

نگاهی کن تو در جان حقیقی

که با او زان سر اینجاگه رفیقی

از او بشناس اسرار حقیقی

که او با تست و تو با او رفیقی

ترا نقاش موجود از حقیقی

ابا دیدار او داری رفیقی

خبر کن تو تن از سرّ حقیقی

که با جان دائما در دل رفیقی