کنون از کمند تو ترسیده شد

روا بد که ترسیده از دیده شد

چو آگه از این ترک شوریده شد

جهان تیره وش پیش دو دیده شد

رکاب از دم تیغ ببریده شد

چنین بخت یکباره گردیده شد

شیخ گفتش چون نجاست دیده شد

پس عجب رمزی ازو بشنیده شد

مجلس او پارهٔ شوریده شد

خواجه را آن از کسی پرسیده شد

چون رسیدی وانچه دیدی دیده شد

مرد را اینجا زفان ببریده شد

پیوند خوشدلی ز زمانه بریده شد

بر جان و مال پردۀ عصمت دریده شد

حالی که در ضمیر قرین قیامتست

نگرفت دیده عبرت و آن نیز دیده شد

شب خفته، روز می نگرد دیده بی رخش

[...]

چون غَرَض آمد، هنر پوشیده شد

صد حجاب از دل به سوی دیده شد

آنک از وی فایده زاییده شد

چون نبیند آنچ ما را دیده شد

رحم ایمانی ازو ببریده شد

کین شیطانی برو پیچیده شد

خانهٔ دل بین ز غم ژولیده شد

بی‌کناس از توبه‌ای روبیده شد

چشم من از چشم‌ها بگزیده شد

تا که در شب آفتابم دیده شد

صد هزاران طفل سر ببریده شد

تا کلیم الله صاحب دیده شد

خط عیان شد تا بساط زلف او برچیده شد

فتنه ها بیدار گردد چون علم خوابیده شد

سالها دندان خاموشی فشردم بر جگر

تا دهانم چون صدف پر گوهر سنجیده شد

در دل عشاق بیم بازگشت حشر نیست

[...]

بس که از سرگرمی فکرم نفس تفسیده شد

جوهر تیغ زبانم موی آتش دیده شد

از سبک سنگی چو کف با موج بودم همعنان

لنگر دریا شدم تا گوهرم سنجیده شد

نرم نتوانست کردن آن دل چون سنگ را

[...]

جوانمرد را وقت شوریده شد

به نزدیک پیری جهان دیده شد

ز امتحان نادیدنیها دیده شد

دیدنیها زامتحان پوشیده شد

دانها از بامها برچیده شد

دامها در خاکها پوسیده شد

پردة کشف‌ الغطا برچیده شد

وآنچه‌ حیدر را یقین‌ بُد دیده شد

عیب ما زین پرده‌ها پوشیده شد

پرده ی پندار تو پوسیده شد