سپار ای برادر تو پدرود باش

همیشه خرد تار و تو پود باش»

سیاوش بدو گفت پدرود باش

زمین تار و تو جاودان پود باش

به قیدافه گفتند پدرود باش

به جان تازهٔ چرخ را پود باش

ببازارگان گفت پدرود باش

خرد را به دل تار و هم پود باش

بدو گفت خسرو که پدرود باش

به داد اندرون تار گر پود باش

مراین درد را چاره کن، زودباش!

وگرنه شدم من، تو بدرود باش!

به گل شه چنین گفت بدرود باش

ازین خستهٔ دل تو خشنود باش

گه این گفت: ای دوست بدرودباش

گه آن گفت: ای بنده خشنود باش

ای ز ما سیر آمده بدرود باش

ما نه خشنودیم تو خشنود باش

کشته ما را گر فراقت ای صنم

تو به خون کشتگان ماخوذ باش

غرقه در دریای هجران توام

[...]

شبان گفت پیغمبرم زود باش

به من بگرو از بخت خوشنود باش

ای برادر بندهٔ معبود باش

تا توانی با سخا و جود باش

تا تو باشی بندهٔ معبود باش

با حیا و با سخا و جود باش

وگرنه زمن بنده خشنود باش

به حضرت رَهَم بازده زود باش

شخص معدومی‌، به پیش وهم خود موجود باش

ای شرار سنگ ازآن عالم‌که نتوان بود باش

رنج هستی بردنت از سادگیها دور نیست

صفحهٔ آیینه‌ای داری خیال اندود باش

سالی و ماهی نمی‌خواهد رم برق نفس

[...]

من نمی‌گویم زیان کن یا به فکر سود باش

ای ز فرصت بیخبر در هر چه باشی زود باش

در طلب تشنیع کوتاهی مکش از هیچکس

شعله هم‌ گر بال بی‌ آبی‌ گشاید دود باش

زیب هستی چیست غیر از شور عشق و ساز حسن

[...]

زود زود ای جان بابا زود باش

بنده ی فرمان آن معبود باش

گر زیان ظاهر نمایی در خیال سود باش

یأس تا کی بر امید چهره مقصود باش!

بی‌نشان تیر شهرت چند ای ننگ عدم

یک اثر بگذار اندر عالم موجود باش!

از فروغ شوق زن بر مجمر دل آتشی

[...]

ای دل اندر عاشقی با طالعِ مسعود باش

چون به چنگ آری ایازی عاقبت محمود باش

پیش این مردم تَعَیُّن چون به موجودیت است

گر رسد دستت، به هر قیمت بُوَد، موجود باش

تا نوازی دوستان را جنّتِ شدّاد شو

[...]