همی دانم که تا من زنده باشم

به پیش بندگانت بنده باشم

ترا فرمان برم تا زنده باشم

به پیش بندگانت بنده باشم

بفرمانش بُوَم تا زنده باشم

خداوند او بود من بنده باشم

که من تا در زمانه زنده باشم

به پیش بندگانت بنده باشم

بذیرفتم ز تو تا زنده باشم

که خشنودیت را جوینده باشم

پیوسته من از سپید مویی

حجام بروت کنده باشم

تا می بکنم سپید مویی

ده موی سیاه کنده باشم

با ریش چنین که من برآرم

[...]

به پیشت کشته و افکنده باشم

از آن بهتر که بی تو زنده باشم

ز دستم نگذرد تا زنده باشم

جهان را شاه و او را بنده باشم

منم حییّ که دایم زنده باشم

که بیخ بدکنش برکنده باشم

چنان دارم که تا پاینده باشم

نه از جان بلکه از دل زنده باشم

بر آن عزمم که: تا من زنده باشم

تو سلطان باشی و من بنده باشم

همی خواهم که تا من زنده باشم

تو سلطان باشی و من بنده باشم

ز غم مُردم که جان دیگرانی

به جان دیگران چون زنده باشم؟

روا نبود که جان داروی لعلت

[...]

بباشم در رهش تا زنده باشم

بدین در کمترینش بنده باشم»

اگر با دولتت پاینده باشم

به پیش بندگانت بنده باشم

بنازم پیش جانت تا بمیرم

بمیرم پیش تو تا زنده باشم

رسم از دولت وصلت به کامی

[...]

چه باشد گر ترا یک بنده باشم

که گردم گرد تو تا زنده باشم

چرا تا زنده ام شرمنده باشم

که سوزد دلبر و من زنده باشم

جهنم شو مگر من جِندِه باشم

که پیشِ غیر بی روبَندهِ باشم!

ترا من جان عارف بنده باشم

دعا گوی تو ام تا زنده باشم

اگر سالی هزاران زنده باشم

هزاران سال جانی کنده باشم