زدند از شهر گردان خیمه بر دشت
زمین از خیمه همچون آسمان گشت
هنرمندان ز کین دلها پر از خون
ز تن کردند ساز بزم بیرون
ز هر سو لشکری آمد به انبوه
تو گفتی گشت بر صحرا روان کوه
برون از شهر دشتی بود دلکش
چو گلزار جوانی خرم و خَوش
چو روی جم در آن گلها شکفته
چو چشم آهوان بر لاله خفته
میان یاسمین و نسترن در
بلورین برکه ای چون حوض کوثر
ز هر سویی روان نالنده رودی
برو گوینده هر مرغی سرودی
گلش صد بار لعل افکنده بر هم
نمی آمد لبش از خنده بر هم
هوایش عقد پروین دانه میکرد
معنبر زلف سنبل شانه میکرد
چنار و گل ز ابرش آب جُسته
به آب ابر دست و روی شسته
چو پیری زاده از مادر شکوفه
زبان بنهانده سوسن در شکوفه
دل گل چون دماغ پور سینا
درختان چون درخت طور سینا
چمن از سایه بید و گلِ بان
کشیده سایبانها گرد بستان
به سروی این غزل میخواند بلبل
سحرگه در مَقام راست با گل:
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف طبیعت و زیباییهای دشت پرداخته است. او از برپایی خیمهها در دشت میگوید که زمین را به آسمان تشبیه میکند. هنرمندان، به دلیل احساس غم، ساز بزم را کنار میگذارند و لشکرهایی به سمت دشت میآیند. دشت زیبایی خاصی دارد، مانند گلزار جوانی که شکوفا و خوشبوست و پر از صحنههای دیدنی است، مثل گلها و چشمههای زلال.
هوای آن دشت دلنشین و شاداب است و درختان و گلها در زیر باران شادابی یافتهاند. بلبلها در صبحگاهان با گلها آواز میخوانند و این تصاویر زیبا نمایانگر طبیعی شگفتانگیز است که حس زندگی و سرزندگی را به خوبی منتقل میکند.
هوش مصنوعی: از شهر دور از هم، چادرهایی را بر روی دشت برپا کردند به طوری که چادرها مانند آسمان به نظر میرسیدند.
هوش مصنوعی: هنرمندان به خاطر دشمنی، دلهایشان از درد پر شده و به همین دلیل از زندگی و لذتی که در جمعهای شادی وجود دارد، کنارهگیری کردهاند.
هوش مصنوعی: از هر سو نیروهای زیادی جمع شدند، به طوری که گویی کوهها به سمت دشت در حال حرکتند.
هوش مصنوعی: دور از شهر، دشت زیبایی وجود دارد که مانند باغ گلهای جوان، سرشار از سرزندگی و شادابی است.
هوش مصنوعی: وقتی چهرهٔ جم در میان آن گلها شکفته میشود، مانند چشمان آهوانی است که بر گلهای لاله خوابیدهاند.
هوش مصنوعی: در میان گلهای یاسمین و نسترن، در برکهای شفاف و زیبا مانند حوض کوثر، فضایی دلانگیز و دلربا وجود دارد.
هوش مصنوعی: در هر طرف، صدای ناله و شکایتی از آب روانی به گوش میرسد و هر پرندهای آهنگی را میخواند.
هوش مصنوعی: گل او صد بار دندانهایش را نمایان کرده بود، اما لبهایش از خنده به هم نمیرسیدند.
هوش مصنوعی: هوای او مانند یک عقد درخشان است و به زیبایی زلفهای سنبل شانه میزند.
هوش مصنوعی: چنار و گل از باران آب گرفتهاند و با آب باران، صورت و دستهای خود را شستهاند.
هوش مصنوعی: وقتی پیری به دنیا میآید، مانند آن است که زبان شکوفهای را پنهان کرده و زیباییهای نهفتهاش را از دیدهها دور نگه داشته است.
هوش مصنوعی: دل گل شاداب و پر از زندگی است، همانطور که بینش و درک پور سینا عمیق و روشن است. درختان نیز به زیبایی و عظمت کوه طور سینا میمانند.
هوش مصنوعی: چمن زیر سایه درخت بید و گلها مانند سایبانهایی دور باغ را فرا گرفتهاند.
هوش مصنوعی: در سحرگاه، بلبل در کنار گل با صدای دلنشینش برای سرو آهنگ میخواند و این نشان از حالت راستین و شگفتانگیز این لحظه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.