بهشتی گل نباشد چون گل تو

که گلزار آمد این گل را دل تو

بگذر از نقش عالم گل تو

ره تو و راهروتو منزل تو

انبساط آنکه مرکز دل تو

بکشد سوی ظاهر گل تو

آنچنان از کرم و لطف سرشته گل تو

که شود رقص کنان یاد عدو از دل تو

خواجه بر استر رومی خر مصری می‌دید

گفتم از صد خر مصری است به آن دل دل تو

تو به قیمت ز خر مصر نه‌ای کم به یقین

نه ز بانگ خر مصری است کم آن غلغل تو

آن خر مصر عبائی است و ز اطلس جل او

[...]

بیا هر زر که کردی خرجِ پُل تو

بهای آن ز من بستان بکل تو

اگر این درد بودی حاصل تو

جهانی خون گرفتی از دل تو

چو حالی این زمین کردی بَدل تو

یکی بینی ابد را با ازل تو

نباشد عشق او گر در دل تو

زهی بیچارگی حاصل تو

بجز جانان مجو ای جان و دل تو

وگرنه عاقبت گردی خجل تو

نهان شو شیخ اندر جزو و کل تو

که تا آیی برون از عین دل تو

ز دنیا کی شود شادان دل تو

از او کی برگشاید مشکل تو

بهم پیوسته بودی جز و کل تو

که تا محرم شوی زان عز و ذل تو

ندانی قدر خود ای جزو کل تو

بصورت درنمودی رنج و ذل تو

که مست شوق مائی از ازل تو

وجودت را بجان کردم بدل تو

نثار روی ما کن جان و دل تو

گذر کن از نقوش آب و گل تو

بدان میگویمت تا گوش دل تو

گشائی این حجاب آب و گل تو

بسی گشتی و خوردی خون دل تو

بماندی عاقبت اینجا خجل تو

ز شیدائی نیابی عقل کل تو

بمانی دائما در عین ذل تو

چو عیسی زنده میر ای زنده دل تو

که تا اینجا نباشی آب و گل تو