همی ز آسمان کرگس اندر کشد

ز دریا نهنگ دژم برکشد

دگر آنک بی‌سود را برکشد

ز مرد هنرمند سر درکشد

نباید که گرگ از پسش در کشد

که او را همان بخت خود برکشد

یکی را ز خاک سیه برکشد

یکی را ز تخت کیان درکشد

بر بوستان لشکر کشد مطرد به خون اندر کشد

چون برق خنجر بر کشد گلبن‌وشی در بر کشد

اگر زان دره سر یکی برکشد

هم این جایگه تان به دَم درکشد

چو از مشرق او سر به  خاور کشد

ز خاور شب تیره سر بر کشد

که فردا چه خورشید خنجر کشد

سر زنگئی شب به خون درکشد

اگر ماه بهمن سپه برکشد

همان میغ بر کوه لشکر کشد

که گر او سپه سوی خاور کشد

به چین، شاه طیهور را برکشد

گاه آن آمد که باد مهرگان لشکر کشد

دست او پیراهن اشجار از سر برکشد

باغها را داغهای عبریان بر بر زند

شاخها را چادر نسطوریان بر سر کشد

زان که سیسنبر چو نمامست و نرگس شوخ چشم

[...]

چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد

رایت اعزاز حق بر گنبد اخضر کشد

تا بود زین سان هلاک خسم او، از آفتاب

هم سپر گیرد بکف گردون و هم خنجر کشد

دهر کی یارد که در راه خلافش پا نهد؟

[...]

ای خداوندی که هرکه از طاعتت سربرکشد

روزگارش خط خذلان تا ابد بر سر کشد

گر سموم قعر تو بر موج دریا بگذرد

جاودان از قهر دریا باد خاکستر کشد

ور نسیم لطف تو بر شعلهٔ دوزخ وزد

[...]

به بازار شد تا به زر زر کشد

به یک مغربی مغربی درکشد

خسروی کو را به لطف خود همی حق برکشد

خاکپایش چرخ چون در چشم خود اندر کشد

تیر سوی خصم او هدیه همی پیکان برد

تیغ پیش دست او تحفه همی گوهر کشد

بوی عدلش چون بیابد شرع دل بر جان نهد

[...]

جام اسرارش بده تا درکشد

زو همه درهای معنی برکشد

هر که چون دانه بیفتد سرکشد

خم معنی را به یک دم درکشد

کان، دایم از سخاش بخروار زر کشد

جان، دایم از بیانش بدامن گهر کشد

سیمرغ مشرقی است به پرواز رایتش

زان طول و عرض گیتی درزیر پر کشد

هم کفته فلک شکند هم عمود صبح

[...]

آنکه عدلش هرکجا لشکر کشد

صبح هم ترسد که خنجر برکشد

هر زمان کز غیب عشق یار ما خنجر کشد

گر بخواهم ور نخواهم او مرا اندرکشد

همچو پره و قفل من چون جفت گردم با کسی

همچو مرغ کشته آن دم پرم از من برکشد

کفر و دین عاشقانش هم رقوم عشق اوست

[...]