چو بشنید گشتاسپ غمگین برفت

ره ساربانان قیصر گرفت

تهمتن سبک دست بیژن گرفت

چنانکش ز شاه و پدر بپذرفت

چو آن شاه و لشکر ز نزدش برفت

چو باد صبا ورقه ره برگرفت

سیه دیو پویان و تازان برفت

خرامان سوی کوه تازید تفت

از این گونه آمد کزیدر برفت

ندانیم تا بر سر او چه رفت

درآن جایگه،زال غمگین برفت

غریوان،راه پرستش گرفت

چو بهمن خبر یافت کان ره برفت

از آن کو ره شهر را بر گرفت

چو زوبین زیال دلیران برفت

روان ها زتن،راه رفتن گرفت

پیاده به نزد همآورد رفت

همآورد را نیزه کین گرفت

یکی نامور خلعتش داد و رفت

ز بغداد تا روم ره برگرفت

ببستند پیمان و متّی برفت

مر آن مرده را از میان برگرفت

پر اندیشه ز آن جایگه برگرفت

شب و روز یک ماه دیگر برفت

وز آن جایگه جم سپه برگرفت

به تندی سوی رزم مهراج رفت

نهنگی ز دریا بیفتاد و رفت

مر او را یکی ساروان برگرفت

سر سال آن راه چونان گرفت

که کشتی به راه جزیره نرفت

یله کرد جای و سپه برگرفت

ز کیماک بر راه تبّت برفت

همان گاه طیهور دستش گرفت

به حجره درآورد و پیشش برفت

چو از شاه درماند، دایه برفت

از آن خانه پس پرده را برگرفت

جهانجوی یک روز با او برفت

پسر را و او را به بر در گرفت

اگر نه کسی کشور چین گرفت

که این دیوزاده شتابان برفت