پشتم قوی به فضل خدای است و طاعتش

تا دررسم مگر به رسول و شفاعتش

پیش خدای نیست شفیعم مگر رسول

دارم شفیع پیش رسول آل و عترتش

با آل او روم سوی او هیچ باک نیست

[...]

ز پشت تکاور برافراشتش

به کردار مرغی بینداختش

همیدون به نیزه برافراختش

چو بر باب زن مرغ برداشتش

حد و کمال دو چیز خاطر و آن همتش

ساحت آن عرش گشت مسکین این فکرتش

نقطه و خط و سطح با صفتش

هست چون جسم و بُعد و شش جهتش

پرِ جبرئیل بر موافقتش

گشت همچون کلیم منقبتش

جان فدا کن تو در متابعتش

چون نداری سرِ معاتبتش

دیو گرینده در ملاعبتش

عقل خندیده در متابعتش

گفت بامیری که بودی قدرتش

بشکن این گوهر مبین در قیمتش

پادشاهان را هوای صحبتش

هست و می‌دارند دایم حرمتش

راه بیحد کرد اندر دهشتش

دیده اندر راه حق مر قربتش

میوه معنی و شکوفه صورتش

آن شکوفه مژده‌، میوه نعمتش

ور بداند کرم از ماهیتش

عقل باشد کرم باشد صورتش

دیر گیرد سخت گیرد رحمتش

یک دمت غایب ندارد حضرتش

حاجیان حیران شدند از وحدتش

و آن سلامت در میان آفتش

خازنش عمران هم اندر خدمتش

هم به شهر آمد قرین صحبتش

ظاهرست آثار و میوهٔ رحمتش

لیک کی داند جز او ماهیتش

بر سریر سر عالی‌همتش

مجلس و جا و مقام و رتبتش

جنبش و آرامش اندر خلوتش

جز برای حق نباشد نیتش

ز اتفاق طالع با دولتش

دست داد آن لحظه نادر حکمتش