بخش ۸۰ - فی الرضا والتسلیم بحکمه و قضائه
ابلقی را که رخ به خانهٔ اوست
تازگی جان ز تازیانهٔ اوست
وآنکه از تیر او شرف دارد
دیدگان از پی هدف دارد
ای بر آتش نهاده خرمن خویش
باد بر داده سقف گلشن خویش
گر ترا تیغ تن زند اه کن
ور ترا زخم حق زند خه کن
بی‌رضای حق آنچه راحت تست
آن نه راحت که آن جراحت تست
تلخ و شیرین چو هر دو زو باشد
زشت نبوَد همه نکو باشد
دلشان بر فراق مال و عیال
خنک و خوش چو در بهار شمال
تا در این عالم فسرده درند
لگد اشتران چو گرده خورند
خویشتن چون ز عشق گرم کنند
گردنِ روزگار نرم کنند
پیش رفتن به رغبت از دنیی
شود آماده نزدشان عقبی
چون سرِ عشق آن جهان دارند
همچو شمع‌اند سوزِ جان دارند
پیششان روزگار چون بنده
دهر از انفاسشان فزاینده
کمترین بنده‌شان زمانه بُوَد
ز آرزو دل چو گورخانه بُوَد
زانکشان تا امید نبوَد و بیم
جانشان تن خورد چو شمع مقیم
دل ز تلخیش همچو می خوش‌دار
همچنو دل پر آب و آتش دار
جان به عهد و وفاش بسپرده
در کنف زنده در کفن مرده
پیش امرش چو کلک برجسته
جان کمروار بر میان بسته
از برای وفات تخم نفاق
نقد خوارزم کم برد به عراق
از برای دو دانگ سیم دغل
نکند با خدای کیسه بدل
همچنان بُختی کمر کوهان
سبلت حرص کم زند سوهان
در رضای خدای خویش بکوش
به نه چیزش چو بندگان مفروش
باش در حکم صولجانش گوی
هم سمعنا و هم اطعنا گوی
چونت گوید نماز کن بگزار
چونت گوید مکن برو مگذار
چونت گوید ببخش هیچ منه
چونت گوید نگاه‌دار مده
نه ز روی مجاز کز تحقیق
بر همه برنهاد بی‌تصدیق
اندر آمد گلیم پوشیده
صفو و دردی دُرد نوشیده
پرِ جبرئیل بر موافقتش
گشت همچون کلیم منقبتش
رخصتش هدیه‌دان کزو برهی
تو ازو رخصتش چه باز دهی
نه تویی تو ز تست بر کاری
تو کئی اندرین میان باری
هرکجا ذکر او بُوَد تو که‌ای
جمله تسلیم کن بدو تو چه‌ای
آنِ اویی تو کم ستیز بر اوی
گر گریزی ازو گریز در اوی
جان و تن را به کردگار سپار
تا درون سرای یابی بار
کانکه شد پاسبان خانه و سر
چون کلیدان بماند در پسِ در
جان و اسباب ازو عطا داری
پس دریغش ازو چرا داری
جان و اسباب در رهش در باز
بر ره سیل و رود خانه مساز
وقف کن جسم و مال را بر غیب
تا بوَی چون کلیدش اندر جیب
جبر را مارمیتَ کن از بر
باز دان از رمیت سرِّ قدر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن، ناظر به پیچیدگی‌های عشق و زندگی انسانی است. شاعر به توصیف حالاتی می‌پردازد که دل‌باختگان از عشق و فراق مال و عیال تجربه می‌کنند و بر تاثیر عشق بر روح و زندگی آنها تأکید دارد. استعداد انسان در پذیرش سختی‌ها، صبر در برابر مشکلات، و تلاش برای رضایت خداوند، از جمله پیام‌های مهم و کلیدی این اشعار به شمار می‌آید. او به اهمیت تسلیم شدن در برابر اراده خداوند و اهمیت وفاداری در عشق نیز اشاره می‌کند. در نهایت، بر ضرورت عدم attachment به دنیا و توجه به معانی عمیق‌تر زندگی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: آن که چهره‌اش به خانه‌اش می‌تابد، جان تازه‌ای دارد که به خاطر ضربه‌های او به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: آن کسی که از تیرش آبرو و اعتبار می‌گیرد، چشمانش به دنبال هدف معین است.
هوش مصنوعی: ای کسی که آتش بر خرمن زندگی‌ات نهاده‌ای و بر فراز باغ و بستانت، وزش باد به وضوح قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تو آسیب بزند، فریاد بزن و از درد خود شکایت کن، اما اگر حقیقتی تو را آزار دهد، سکوت کن و پذیرا باش.
هوش مصنوعی: اگر بر خلاف خواست خدا چیزی را راحت و آسوده بیابی، بدان که آن راحت واقعی نیست، بلکه حاکی از جراحت و درد درون توست.
هوش مصنوعی: تلخی و شیرینی اگر هر دو از یک منبع باشند، نباید به نظر زشت بیایند؛ بلکه همه چیز زیبا خواهد بود.
هوش مصنوعی: دل‌هایشان از جدایی و دوری از دارایی و خانواده، شاد و سرمست است مانند هوا و زیبایی بهار در شمال.
هوش مصنوعی: در این دنیا که خسته و یکنواخت است، همچون شتران که در بیابان می‌گردند و پاهایشان به زمین می‌خورد، مشکلات و دردها را تحمل می‌کنیم.
هوش مصنوعی: وقتی که انسان از عشق پر شود، می‌تواند به تغییر و نرم کردن سختی‌های زندگی بپردازد.
هوش مصنوعی: اگر کسی با میل و رغبت به پیشرفت در زندگی دنیا بپردازد، به طور حتم برای زندگی آخرت نیز خود را آماده می‌سازد.
هوش مصنوعی: آنها که به عشق سر و جان می‌سپارند، مانند شمعی هستند که در آتش می‌سوزند و نوری از خود دارند.
هوش مصنوعی: در برابر آنها، زمان و سرنوشت مانند یک خدمتگزار در اختیارشان است و از نفس‌های آنها به خوبی جاری و ساری است.
هوش مصنوعی: کمترین خدمتگزار آنها در این دنیا، آرزوهایت را به جایی می‌برد که همانند یک گورخانه خالی و بی‌روح می‌شود.
هوش مصنوعی: زیرا هنگامی که امیدی نباشد و ترسی هم وجود نداشته باشد، جان آنها مانند شمعی که در جایی ثابت است، در آرامش خواهد بود.
هوش مصنوعی: دل را از تلخی‌ها به مانند شراب شیرین نگه‌دار، همان‌طور که دل را پر از آب و آتش کن.
هوش مصنوعی: دل خود را به وفاداری و صداقت کسی سپرده که در زندگی‌اش پر از عشق و در مرگش آرامش است.
هوش مصنوعی: در برابر فرمان او، همچون قلمی که بر کاغذ می‌نشیند، جان من خجالت‌زده و مضطرب است.
هوش مصنوعی: به خاطر مرگ و نابودی، تخم نفاق و اختلاف در خوارزم کم‌تر شد و به عراق منتقل گردید.
هوش مصنوعی: انسان باید به خاطر منافع کم و ناچیز به خالق خود خیانت نکند و در پی کاری نادرست نرود.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که سرنوشت و شانس انسان می‌تواند به شکلی باشد که در هنگام تلاش و کوشش، حتی کمترین خصلت‌ها و ویژگی‌ها نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند. به عبارت دیگر، شانس و اقبال خوب با احتیاط و تدبیر در کارها، می‌تواند به انسان کمک کند تا به موفقیت‌های بیشتری دست یابد.
هوش مصنوعی: برای جلب رضایت خداوند تلاش کن و خود را در چیزهای دنیایی و مادی فروخته نکن، مانند بندگانی که تنها به دنبال منافع دنیوی هستند.
هوش مصنوعی: در مقابل فرمان و دستورات او قرار بگیر و بگو که هم شنیدیم و هم اطاعت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: وقتی که تو را دعوت به نماز می‌کند، نماز را بخوان؛ و وقتی می‌گوید که این کار را نکن، درنگ نکن و نگذار که تو را بازدارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تو بگوید که ببخش، به او توجه نکن؛ اما اگر به تو بگوید که نگه‌دار، هرگز عمل نکن.
هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که چیزی که گفته شده صرفاً به خاطر ظاهرش یا به صورت غیرواقعی نیست، بلکه بر اساس حقیقت و واقعیت بنا شده و نیازی به تأیید دیگری ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که گلیم خود را بر دوش دارد و در آرامش و سکوت می‌گذرانید، در عین حال از درد و رنجی نیز آگاه است و از زندگی تلخی چشیده است.
هوش مصنوعی: پر جبرئیل، به خاطر همسانی با مقام کلیم، از فضایل او سرشار شد.
هوش مصنوعی: اجازه‌اش را به او بده تا از او دور شوی، اما چه چیزی به او باز می‌گردانی؟
هوش مصنوعی: تو در این کار به گونه‌ای است که خودت هم متوجه نیستی و در واقع تحت تاثیر دیگری هستی.
هوش مصنوعی: هرجا که یاد او باشد، تو که هستی؟ همه چیز را به او تسلیم کن. تو چه چیز هستی؟
هوش مصنوعی: تو متعلق به اویی، پس چرا با او جنگ و جدل می‌کنی؟ اگر از او فرار کنی، از خودت فرار کرده‌ای.
هوش مصنوعی: جانی و بدنی که داری را به خدا بسپار تا بتوانی در فضای زندگی خود آرامش و برکت پیدا کنی.
هوش مصنوعی: آن کسی که نگهبان خانه شد، و سرش مانند کلید در پس در باقی ماند.
هوش مصنوعی: تو جان و وسایل زندگی‌ات را از او دریافت کرده‌ای، پس چرا در مقابل او حرص و بخیل هستی؟
هوش مصنوعی: برای او جان و دارایی‌ات را در مسیرش قربانی مکن و در جلوی سیل و سیلاب قرار نده.
هوش مصنوعی: اجازه بده که بدن و مال خود را به مسائل غیبی اختصاص دهی تا بوی آن به مانند کلیدی در جیب تو باشد.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به مفهوم سرنوشت و اقتدار می‌پردازد. به بیان دیگر، به ما یادآوری می‌کند که باید بر وضعیت‌های ناخواسته کنار بیاییم و از آنها درس بگیریم. راهنمایی می‌کند که با وجود دشواری‌ها و محدودیت‌ها، باید با امید و آگاهی به جلو پیش برویم و از تجربیات خود بهره‌برداری کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.