کان لی قلب اعیش به

ضاع منی فی تقلبه

رب!فاردده علی، فقد

عیل صبری فی تطلبه

واغث، مادام بی‌رمق

[...]

چون فرو راند زخمه بر جعبه

هر که بشنید گرددش سغبه

بدو گفت گوهر کدام است به

کز آن خوبتر گوهر مرد به

ای فلک شمس شرف جاه تو

باد بر افزون چو مه یکشبه

بر تنم از سرما آمد فراز

پوست بر آن سان که بر آتش دبه

شد کتفم رقص کنان می‌زنم

[...]

نشود دل ز حرف قرآن به

نشود بز به پچپچی فربه

باز بودند عیب را عیبه

صخر و بوجهل و شیبه و عتبه

آن قدر بس ترا در این کلبه

هوس موش و دانش گربه

گر همی لکهنت کند فربه

سیر خوردن ترا ز لکهن به

دید بی نیم‌دانگ و بی‌حبّه

گزر شیخ بر سرِ دبّه

هر سخن کان ترا کند فربه

هذیان پرسمت نه از وی به

نبود نیز گرد هر کلبه

خانه و کوی گرد چون گربه

مار بسی گرد حنائی خبه

راه بسی داد گزر در دبه

سوخت در . . . ون حنائی بدان

کز ره . . . ون خورد بسی ناربه

ولوله در ولوله در ولوله

[...]

در کشیدی به رشته دُرّ و شبه

جمع کردی بسان ذنب و غبه

من رقدة السکر انتبه

فاطلب زجاجا واسق به

و سمعک صن عن سماع القبیح

کصون اللّسان عن اللّفظ به‌

فانّک عند استماع القبیح

شریک لقائله فانتبه‌

بود او را ده کنیزک مطربه

در اغانی سخت عالی مرتبه

در کشش افتاد در هر جذبهٔ

قطع کردی صد چو عالم عقبهٔ

این چنین خواهد شدن گر حبهٔ

میخرد آن را که باید دبهٔ

این صدفها نیست در یک مرتبه

در یکی درست و در دیگر شبه

فکر خود را گر کنی تاویل به

که کنی تاویل این نامشتبه