|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و شکوه خورشید اشاره میکند و از تأثیر سرما بر خود میگوید. او با احساس شادی و رقص، سنج و ساز به دندان میزند و به نزد خورشید میآید تا غمها را فراموش کند و از نور و عظمت آن لذت ببرد. حضور خورشید به او امید و خوشحالی میبخشد.
هوش مصنوعی: ای آسمان، نور خورشید مانند تو برتر باشد، مانند مه در شب پرنور.
هوش مصنوعی: سرما باعث شده که پوست بدنم به حالت برجسته و تیرهای درآید، مانند وضعیتی که وقتی دبهای روی آتش قرار میگیرد، تغییر شکل میدهد.
هوش مصنوعی: کتف من به آرامی در حال رقص است و من در حال زدن سنجها با دندان و لبم به شیوهای خاص و پرشکوه هستم.
هوش مصنوعی: به خاطر تو به اینجا آمدهام، زیرا دیدن خورشید غم برایم تکیهگاه نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مار بسی گرد حنائی خبه
راه بسی داد گزر در دبه
سوخت در . . . ون حنائی بدان
کز ره . . . ون خورد بسی ناربه
ولوله در ولوله در ولوله
[...]
زندگی بی تو، مرا مرگ به
عمرگر این است ازو ترک به
صاف کنم باده علم از شبه
حال کنم بر شک و شبهه تبه
دوخته بر دورِ کلاهش لبه
وان لبه بر شکلِ مَهِ یک شبه
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.