گرچه ایرانیان خطا کردند

کز دل آزرم ما رها کردند

شکر یزدان ز دل رها کردند

شَفْقَت از سینه‌ها جدا کردند

دل چو با راحت آشنا کردند

رنج خدمت‌گری رها کردند

آمدند آن بتان وفا کردند

وان صنم را بدو رها کردند

چون در گنج دوست وا کردند

به من این شیوه را عطا کردند

خودی خویش را رها کردند

دائماً روی با خدا کردند

مرا به دردِ دل از دوستان جدا کردند

چه بد که با منِ درویشِ مبتلا کردند

به دل جدا نتوان کرد دوست را از دوست

که دوستان را یک دل ز ابتدا کردند

ز فرطِ حسنِ دل‌آویزِ خوب‌رویان بود

[...]

تا شعار تو پیشوا کردند

رسم و آیین خود رها کردند

خسروا پیش که این طاق معلی کردند

سقف این طارم نه پایهٔ مینا کردند

هرچه بخت تو طلب کرد بدو بخشیدند

هرچه اقبال تو میخواست مهیا کردند

جود آواره و مرضی ز جهان گم شده بود

[...]

جمعی از بیعتش ابا کردند

و اندر آن سرکشی خطا کردند

باز آغاز آن نوا کردند

ورد تسبیح خود ادا کردند

شیخ فرمود کش رها کردند

بندش از دست و پا جدا کردند

در وسعتگه مشرب به رخم واکردند

پردهٔ چشم مرا دامن صحرا کردند

غنچهٔ لاله شد آنروز که خلوتگه داغ

جای خالت به دلم همچو سویدا کردند

عمر بی باکی تیغ مژه های تو دراز

[...]

همسریها به اولیا کردند

عهد بدگوهری ادا کردند

فغان که مدعیان از منت جدا کردند

مرا به درد جدائیت مبتلا کردند

به درد مردم و آن کافران سنگین دل

نه رحم بر من و نه شرم از خدا کردند

چو آخرم ز تو می ساختند بیگانه

[...]

چو قاسمان بلا قسمت بلا کردند

تمام، قسمت مظلوم کربلا کردند

چه عهد ها که به بستند کوفیان با وی

عجب به عهد خود آن ناکسان وفا کردند

شه حجاز بسوی عراق با صد شور

[...]

کوفیان چون به صف ماریه غوغا کردند

بهر تاراج حرم دست ستم وا کردند

هر چه بود از زر و خلخال به غارت بردند

هر چه بد چادر معجر همه یغما کردند

نقد ایمان پی ده روز جهان داده ز دست

[...]

خلق تقلید پادشا کردند

جل و افسار خر طلاکردند

از سخن اهل سخن کار مسیحا کردند

بس دل مرده کزین معجزه احیا کردند

از طبیبان بدن علت تن شد زایل

وین طبیبان مرض روح مداوا کردند

تا بفکر تو رسانند سخن‌های دقیق

[...]