خنک پادشاهی که هنگام او

زمانه به شاهی برد نام او

رسید و بدانستم از کام او

همان خواهش و رای و آرام او

هم از شهر پرسد هم از نام او

ازانپس بسازیم فرجام او

به گیتی رونده بود کام او

به منشورها بر بود نام او

برآشفت شیرین ز پیغام او

وزان پرگنه زشت دشنام او

که هرمزد خراد بُد نام او

بدین اندرون بود آرام او

که هستند چرخ و زمان رام او

نجوید ستاره مگر کام او

چنین باد تا جاودان نام او

مگر داد چرخ از ره کام او

کشد سوی دام آنکه شد رام او

کُشد پس چو آویخت در دام او

پی پیل پی خسته در دام او

سواران خبه در خم خام او

بدی پیل در صف کین رام او

شدی غرقه غواص در جام او

مهیب است گویی همه کام او

خردمند جو تا کند نام او

ز بهر خور و خواب و آرام او

همان از پی شادی و کام او

آن جهانداری که اصل دولت است ایام او

حجت فتح و دلیل نصرت است اعلام او

بشکند ناموس صد لشکر به یک تهدید او

بگسلد پیمان صد دشمن به یک پیغام او

صنع یزدان آن کند ظاهر که باشد رای او

[...]

آمد رسول عید و مه روزه نام او

فرخنده باد بر شه‌گیتی سلام او

سلطان جلال دولت باقی معز دین

شاهی‌ که هست دولت و دین زیر نام او

فال جهان خجسته شد و کار دین تمام

[...]

تا دین مصطفی است تو هستی قوام او

تا ملک پادشاست تو هستی نظام او

هرکس که او امام جهان است در علوم

چون بنگرم تویی به حقیقت امام او

بر فتح قادرست حسام خدایگان

[...]

کنون کام و آیین و آرام او

پراگنده اندر جهان نام او

برآشفتم از خیره پیغام او

وزآن ناسزا جنگ و دشنام او

بخندید قارن ز پیغام او

تو گفتی همی دید فرجام او

خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او

دور سپهر و سیر ستاره بکام او

از صورت هلال فلک را بهر مهی

در گوش حلقه ایست ، مگر شد غلام او ؟

بوده بقای فضل و هنر در بقای او

[...]