مگر باز بینم بر و یال تو

همان پهلوی چنگ و گوپال تو

دریغ این بر و بازو و یال تو

میان یلی چنگ و گوپال تو

چو پای و رکیب تو و یال تو

چنین شورش و دست و کوپال تو

چو سودست زین نعمت و مال تو

که نیکو نبد کار و احوال تو

کجا شیر گنجد سر و یال تو

کجا شیر پیچد به کوپال تو

به من داد تا من به کوپال تو

به بازوی گردافکن و یال تو

چو چشمم بدیدست کوپال تو

بدین ساعد و بازو و یال تو

همان پهلوانی بر و یال تو

سر نیزه و گرز وکوپال تو

کجا شد سر و ران و کوپال تو

همان پهلوانی بر و یال تو

چرا شد نژند آن بر و یال تو

کجا شد چنان زخم کوپال تو

ای مونس جان من خیال تو

خوش‌تر ز جهان جان وصال تو

جان‌های مقدس خردمندان

سرگشته به پیش زلف و خال تو

کس نیست به بیدلی نظیر من

[...]

ندارم گرچه آن دیده که بینم در جمال تو

نی‌ام نومید چون عمرم گذشت اندر خیال تو

تو جنّت را به نیکان ده‌، منِ بد را به دوزخ بَر

که بس باشد مرا آنجا‌، تمنّای وصال تو

من دیوانه در دوزخ به زنجیر تو خوش باشم

[...]

آراسته است روی جمال از جمال تو

بر بسته باد چشم کمال از جلال تو

ای جلوه‌گر عالم، طاوس جمال تو

سرسبزی و شب رنگی وصف خط و خال تو

بدری که فرو شد زو خورشید به تاریکی

در دق و ورم مانده از رشک هلال تو

صد مرد چو رستم را چون بچهٔ یک روزه

[...]

ای دل و جان کاملان، گم شده در کمال تو

عقل همه مقربان، بی خبر از وصال تو

جمله تویی به خود نگر جمله ببین که دایما

هجده هزار عالم است آینهٔ جمال تو

تا دل طالبانت را از تو دلالتی بود

[...]

دزد راهت زد، کجا شد مال تو

شرح ده تا من بدانم حال تو

هست خاموشی بآخر حال تو

نیست گردد جمله قیل و قال تو

هفتصد باره هزاران سال تو

جمع کردی سر حال و قال تو

گوهر دیده کرده ام، پیشکش جمال تو

اطلس رخ کشیده ام، در قدم خیال تو

جان و خرد در آستین، بر طمعی همی درم

بو، که عنایتی کند، در حق من وصال تو

در تو کجا رسد کسی، تا برسد بپای تو

[...]

ای دل و جان عاشقان شیفتهٔ جمال تو

هوش و روان بی‌دلان سوختهٔ جلال تو

کام دل شکستگان دیدن توست هر زمان

راحت جان خستگان یافتن وصال تو

دست تهی به درگهت آمده‌ام امیدوار

[...]