زمانه نغزگفتاری ندارد

و گر دارد چو تو باری ندارد

دلم ز‌آن جو که خرباری ندارد

به غیر از خوردنش کاری ندارد

دهد بستاند و عاری ندارد

بجز داد و ستد کاری ندارد

جهان جز من جهانداری ندارد

وگر دارد چو من باری ندارد

بجز خمر و زنا کاری ندارد

که او زین ذات خود عاری ندارد

چمن جز عشق تو کاری ندارد

وگر دارد چو من باری ندارد

چه بی‌ذوقست آن کش عشق نبود

چه مرده‌ست آن که او یاری ندارد

به غیر قوت تن قوتی ننوشد

[...]

جمادست آن که دل داری ندارد

یقین می دان که جان باری ندارد

تو آن منگر که صاحب دولت این جا

به جز عیش و طرب کاری ندارد

اگرچه ملک و مال و جاه دارد

[...]

دلی کو چون تو دلداری ندارد

بر اهل عشق مقداری ندارد

ز سر تا پای زلفت یک شکن نیست

که در هر مو گرفتاری ندارد

ندانم زاهدی کز کفر زلفت

[...]

فلک با ما سر یاری ندارد

بجز میل دلا زاری ندارد

ز پهلوی من این گردون بیمهر

جز آهنگ جگر خواری ندارد

چه بیدادست یا رب چرخ گردان

[...]

بجز اغوا خرد باری ندارد

ولی با خاصگان کاری ندارد

به این نقطه دلم کاری ندارد

چرا کین نقطه، پرگاری ندارد

دل افکاری که او یاری ندارد

بجز زاری دگر کاری ندارد

اسیر آنکس که او یاری ندارد

حزین آن دل که غمخواری ندارد

دو چشمت میل هشیاری ندارد

ز خواب ناز بیداری ندارد

ندارد خواب خوش بیمار چشمت

چه بیماری که بیداری ندارد!

سر بیماری آن چشم گردم

[...]

به من یارم سر یاری ندارد

سر یاری و دلداری ندارد

شب مستی کشد بی جرمم اما

خبر از روز هشیاری ندارد

چو دیدم اولش گفتم که دارد

[...]