مگر تو سال و مه این کار داری

که یار مهربان را خوار داری

به دی ماهان تو گل بر بار داری

نکوتر آنکه گل بی خار داری

تنی با عز و با مقدار داری

چرا روز نبردش خوار داری

دلا تا کی سر گفتار داری

طریق دیدن و کردار داری

ظهور ظاهر احوال خود را

ظهور ظاهر اظهار داری

اگر مشتاق دلداری و دایم

[...]

دلم بردی و جان بر کار داری

تو خود جای دگر بازار داری

نباشد عاشقت هرگز چو من کس

اگر چه عاشق بسیار داری

ز رنج غیرتت بیمار باشم

[...]

الصلا ای دل اگر در عشق او اقرار داری

الحذر گر ذره‌ای در عشق او انکار داری

کی توانی دید روی گل که همچون خار گشتی

گر زمانی خلوتی داری میان خار داری

تا تو از توی و تویِّ خود برون آیی به‌کلی

[...]

عزیزا چون نه این دیدار داری

بسی بگری که عمری کار داری

به قدر آن که علم و کار داری

بدان ارزی، بدان مقدار داری

ازین بهتر چه کار و بار داری

که یک شب او بیدار داری

چه گر از قصّه گفتن عار داری

ولیکن عالمی اسرار داری

جهان افروز و گلرخ یار داری

چرا پس از جهان تیمار داری

کنون باید که دل بیدار داری

دل از دنیا به کل بیزار داری

ز دانائی چنین پندار داری

که پیوسته دل افگار داری

توئی کاندر صور دیدار داری

بماندستی و تن درکار داری

زهی عاشق که عشق یار داری

که اندر عاقبت دیدار داری

زهی واصل که اصل کار داری

که در جانان دلی بیدار داری

تو اصل ذاتی و دیدار داری

که چندینی بیان یار داری

تو اصل ذاتی و دیدار داری

که چندینی بیان یار داری

مرا گفت دل چون چنین یار داری

چوبلبل همی گو که گلزار داری

نه در ملک من چون تویی دوست دارم

نه درحسن تو چون خودی یار داری

چوچشم تو بینم بروی تو گویم

[...]

ای باد نسیم یار داری

زآن نفحهٔ مشکبار داری

زنهار! مکن درازدستی

با طرهٔ او چه کار داری؟

ای گل! تو کجا و روی زیباش

[...]