امیر گنه: با این‌که پَهْلونْمِه به کَونْ

از اینْ بیش طمعْ نییه مره به خوبون

کُردی مِثْل و مونند گِنِنِهْ به خوبون

ای مرد کنارِ کیمهْ و داشتْمه شه خُونْ

امروزْ به گِذِرْ دیمه شه شاه خوبون

[...]

بِفای خجیروُنْ نَمونسّه یٰاروُن!

یا اونهْ که خوبونْ همه بی‌بفا بُون

جمشید تخت و حاتم‌صفتْ، مالِ قارون،

کاوُسْ‌مَنشْ، رستم‌کنش، چون فریدون

دولتْ چه غلُومِ حلقه بگوشه تهْ خون

[...]

امیر گنه: یا دُرّ به یاقوتْ بریتن

یا اُونهْ که ژالهْ به گِل وَلگْ بیتنْ

یا قطره‌یِ کافورْ به عقیقْ انگیتنْ

یا اُون ته لُوئه که با شَکرْ آمیتنْ

اُونْ جومه‌یِ والا که ته تَنْ دپیتنْ

[...]

خله تومهْ ته چیره‌ره بشناسیین

اشتها مرهْ ته چشم و چیره دیینْ

اسا که تنه چیره‌ره هارشیین

افزون بییِهْ ته چیره‌ره ستائیین

مردم‌ره بهشت، ته چش و چیره دییِنْ

[...]

سِرْخِه گِلْ تماشا کنِنْ، زاغْ پَرْ ریجِنْ

امیر گنه: مه سوته دلْ اُونْ سَرْ ریجِنْ

گرفتارِ اُونْ چٰاهْمِهْ که دَییهْ بیجن

منیجهْ مره چاه بهشت، خد و ریجن

اِسْتٰابیمِهْ خُونِ دِبِلٰا چِشْ ریجِنْ

[...]

بٰالٰا نَدُوّمِهْ بِهْ اُونْ دِرٰازْ، نِهْ کُوتٰا

زَرْدَسْت وُ، سیمْ تَنْ، بِلُورِ پِیوُنِهْ پا

دُهُوِنْ دِلْبَرْ حُقّوُئِهْ لَعْلْ آسٰا

ریجِنْ قَنْدْ کِلُو، هَرْ گَهْ کِهْ هٰاخِنْدی جٰا

عٰاشِقْمِهْ تِنِهْ سٰات وُ سَنْجی تِهْ پٰا

[...]

اگر غمْ کَسِ دلْ رهْ تراکنّیا

هزار پاره شه وسّه مه دل بئیوا

اگر که اسلی جومه ره راجنّیوا

اسا وسّه مه جومه رنگین بئیوا

ای وای به من و وای به من وای مره وا

[...]

اَمیرْ گِنِهْ:‌ای پٰاکِهْ طَلْعَتْ مِهْ گُوُهِرْ!

سی سٰالْ تَنْ بِهْ خٰاکْ دَووُ، جِدٰا بووُ سَرْ،

تِنِهْ وَنْگْ مِنِهْ خٰاکِ سَرْ هُوکِشِهْ اَرْ

لَبَّیْکْ گِمِّهْ وُ خٰاکِ جِهْ (بِنْ) اِمِّهْ تِهْ وَرْ

خُوئی خِشْ و نٰازِ مِجِشْ، نَرْگِسِ تَرْ

[...]

اُونْمٰاهْ کِهْ بُورْدِهْ بِهْ تِهْ وٰاهِشْتِمِهْ شَهْرْ

اَیْ مِرِهْ بَوینی چَنْگْ زَنّی تِهْ شِهْ خِرْ

چِشْ بِهِشْتْمِهْ تٰا بُوهَمِهْ سٰالْ اَزْ اُو تَرْ،

دِلِ غِصِّهْ خِرْ، هِشْتِمِهْ سُونِ آذَرْ

تَنْ‌رِهْ وِریجِنْ پٰاکْ بُورِمْ کَیْهُونِ سَرْ،

[...]

اَمیرْ گِنِهْ: عٰاشِقْمِهْ چُونْ مٰارْ بِهْ تِهْ چیرْ

گَهْرِهْ سَرْتِرِهْ دٰایِمْ نِوٰاخْتِهْ، ٰدٰاشیرْ

بَسی کَسْ بِهْ تِهْ مِهْرْدٰارِنْ جِوُونْ وُ پیرْ

اَمّٰا مِنْ هٰامُونْ، کَسْ نییِهْ بِهْ تِنِهْ میرْ

وَرْفِ گِنْدِلِهْ دَسْ نَزِنْ‌ای خُورِ نیرْ

[...]

اوّلْ گمّه با قادرْ اَفسونه‌ی عِشْقْ

بساته گِل عاشقْ (آدم) بِهُونه‌یِ عِشْقْ

فکر و فهم وُ اِدراک‌وُ، فَرزونه‌یِ عِشْقْ

بسٰاتْ (ته) عُنْصُرِ خاکْ‌رِهْ نشونه‌ی عِشْقْ

دَهْ عَقْل وُ مِوالیدِ سه گونه‌ی عِشْقْ

[...]

امیر گنه: چَنه زَنّی مه دلْ ره چنگ؟

ناله و نوا هَرگه دَرئینه آهنگْ

زَمُونه مِنْ دلْ رهْ بدٰا غِم چنگْ

دارْنه آسمونْ دشمنی با دِل تنگْ

دَنی درَنگْ، هَرگز نَوّه یکی رنگ

[...]

ته چیرُو بَرفه که هَنترْته نکُو فعلْ

منه سوته دلْ چادرْ بزوئه تهْ خَیلْ

یارِ فلکی وُ فلک دارنه ته فعلْ

یاری خُوبه که هر د پلی کننْ مَیْلْ

با همه تما، ته پا ننه منه خَیلْ

[...]

سِرْخِهْ گِلْ بِوارِسِّهْ خونکارْ به ته دیمْ

لُورِهْ دُر بِوارِسِّهْ، جِنافه‌رِهْ سیمْ

چِشْمِ پُشتْ‌رِهْ با قلمْ دِگارْدِنّی جیمْ

نَییهْ دِل سییُو ئی، پیشِه گَرْدِنْ سیمْ

نَدُومّهْ تنه تَنْ زَرْ بساتنْ یا سیمْ

[...]

منْ اوُنْ فرنگی کافِر بی‌دین بُومْ،

من بتْ پرستونْ‌رِهْ همه‌یِ مَهینْ بُومْ،

اگر که تره قَهْر و تره من کینْ بُومْ،

یاربْ به تُرکی بَو که تره من چینْ بُومْ؟

من قاتِل اونْ امامِ هشتمین بُومْ،

[...]

سه حجّت و مه حاجت و مه دِل بَنْ

نور دْ چشْ و تاجِ سر، مه خداون!

جامِ عَسلْ، یزدی نُقل و پارچه‌یِ قَنْ

نَدُوّمه ترهْ چه سونْ بیورمْ شه فن

آهو به ختا مَسّ مجنْ خاونْ خاونْ

[...]

بسیار مَیٰله دوستِ منْزلْ هارسیینْ

مِدٰامْ شو و روزْ ته چیره آرمیینْ

مَحَلِّ خِتنْ، تره کش‌ها کشیین

بسیار حظّه اونوختْ به مِرادْ رسیینْ

اَوّلِ سوٰا، ته گلهْ باغْ نشیین

[...]

ختا و ختن تا هندوستون پائین

اون دشت قبچاق و سرحدِّ مدائین

سی اَرْمُونْ به مهْ دلْ دَرهْ اولاً این،

تنِ دوستْ رهْ دَرْ هَیرم سَر تا به پائین

زمونه به خشمه، شو و روزْ هزار کین

[...]

نَترسُ و نَلَرْز مهْر نورز، مه چشمِ سو!

چُون چٰارپا به چٰار تَنْگ بَکشْ وُ بَروُشْ تو

د پیچمْ گِل وَلکْ، در نَشوئه ته بو

اُونْطورْ دارم که مشکْ به دَمْ داره آهو

تُو خجیره دُوستی وُ خجیرهْ ته خو

[...]

اَمیر گنهْ: یٰارِ مِهرِبون بِیٰامُو

اُونْ غُنچهْ لُویِ تَنْگه دِهُونْ بیٰامُو

دلْ مِهرِبُونْ، چشْ شیرِ ژیُونْ بیامو

یارونْ! گمّهْ: مه داغْ به ریمُونْ بیامو

شٰاهِ حَوشْ، مَلِکِ ایرُونْ بیامو

[...]