نباشی دگر زیر دست کسی

اگر چه زیردست باشد بسی

سپاهش دلیر است و لشکر بسی

ولی چون تو با او ندیدم کسی

تو را گر بدانند از ایشان کسی

به گیتی نماند امانت بسی

که از خاک بشتافتی گر کسی

بدان خاک خون بنگریدی بسی

گرفتار گشتی به دست کسی

که بهرش نبودی ز مردی بسی

در این کار اندیشه باید بسی

ره آب پرسیدن از هر کسی

بیامد نگه کرد هر سو بسی

طلایه ندید او ز ایران کسی

چو در دستشان اوفتادی کسی

از آن پس زمانشان نماندی بسی

به میدان کشیدند هیزم بسی

به فرمان شیر ژیان هرکسی

شگفتی همی بود هر سو بسی

به هم می فزودند زان هرکسی

هر آنگه که نیکی کنی با کسی

مکن یاد از کار نیکی بسی

به اندازه خویشتن هرکسی

فزودی بر آن نیکویی ها بسی

چه نیکوتر از دوستی با کسی

که او بهره دارد ز دانش بسی

ببخشید از آن هر کسی را بسی

ازو شاد و خرم دل هرکسی

وز آن جای بر خشک رفتم بسی

بر آن راه یارم نبودی کسی

بکشتند و خستند ازیشان بسی

نماند از بزرگان در آنجا کسی

شنیدیم هرگونه از هرکسی

که دارید بهره ز دانش بسی

چو کردند از این گونه زاری بسی

ز سرما نپرداخت با خود کسی

اگر هر دو نیمه بسنجد کسی

نبودی به هم بر فزونی بسی

به دل گفت زین سان نبیند کسی

چو این نامداری به گیتی بسی