... پای ز گلشن مکش دست ز ساغر مدار

باد در آمد بدشت لاله بر آمد بکوه

هر که شد آگه ازین هر دو بفصل بهار ...

... خوبی اختیار من بنگر

لاله زارست رویم از چشمم

نزهت لاله زار من بنگر

منم ابن یمین و کار چنین ...

... ساقی گلچهره را گو بده آن جام می

کز حسدش لاله را خون دل آمد بجوش

پای سهی سرو گیر مست چنان شو که سر ...

... ز عکس روی تو در باغ و راغ شعله زند

ز نوک لاله و از شاخ ارغوان آتش

چو بگذرد بدلم یاد شمع طلعت تو

بسان شمع شود در تنم روان آتش

ز رشک لاله سیراب تست و هیچ دگر

که نیست بی تب و بی تاب یکزمان آتش ...

ای بعمد از ده بر لاله تر خال ز مشک

وی نگاریده بر اطراف قمر دال ز مشک ...

... از بس که سرخ و زرد بر آمد از آنکه شد

از روی لاله رنگ رخت شرمسار گل

باد صبا حکایت حسنت بگل رساند ...

... بر قدمت سر نهد شاهد رعنای گل

عکس سر زلف تو شاید اگر لاله وار

نیل صبوحی کشد بر رخ زیبای گل ...

... صبغه الله ز می ساغر احمر گیریم

پیش جام می اگر لاله ز خود لاف زند

خرده بر کودک نو خاسته کمتر گیریم ...

... تیره ز تو یاسمین خیره ز تو یاسمن

روی تو چون لاله زار قد تو چون نارون

دل ز فراقت حزین جان ز غمت ممتحن ...

... بهزار شادمانی ندهم دمی غم او

عرق سمن نسیمش که فراز لاله بینی

ز گل چمن نگویی و ز زلف شبنم او ...

... یکبار دگر آب شدی ز آتش آهم

لاله صفتی گر نبدی همدم لؤلؤ

هر صبح زنم کوی ترا آب ز دیده ...

... سایه شعر سیه بر آفتاب انداخته

بر کشیده لاله گلبوی را نیل صبوح

سنبل سیراب را در پیچ و تاب انداخته ...

... مستان خرابش بجهانیم به هی هی

در وقت بهار ار چه بود لاله مطرا

از قطره باران چو گل روی تو از خوی ...

... نهادی خار غم آنلحظه گلرا

که چون لاله ز عنبر خط کشیدی

گر افسون تب عشقم نکردی ...

... خطی ز سبزه بر سمن تر کشیده ای

شاخ بنفشه بر ورق لاله کشته ای

مه را به لطف در خم چنبر کشیده ای

برگوی کز بنفشه چه آمد پسند تو

کو را به روی لاله تر بر کشیده ای

در گل بماند سرو سهی را ز رشک پای ...

لاله را گفتم ای پری پیکر

صورتت خوب و سیرتت نیکوست ...

... ز امتزاج خاک یابی باد را مشکین نفس

در مزاج لاله بینی آب را آتش شعار

گل سلیمانست پنداری بدار الملک باغ

ز آنکه تختش را بهر سو میبرد باد بهار

لاله گویی مجمری لعلست کاندر وی صبا

نافه های مشک میریزد ز سرو جویبار ...

... خسروی کاندر کفش باشد بروز رزم و کین

لاله چون بر رمح مینا گون سنان بسدین

چون دم عیسی عهد آمد نسیم صبحگاه ...

... از روی لطافت

با لاله و نسرین و ریاحین چه خوش آید

در جانب صحرا ...

... چو بوی میگسار و ساغر می

بهارش راغها پر لاله و گل

خزانش باغها پر میوه و مل ...

... مرا بی تو نباید باغ و بستان

تویی باغ بهار و لاله زارم

به آیینهای تو کاری ندارم ...