... چون دید که رنجورم بیچاره و مخمورم

از اهل و وطن دورم از راه نواب آمد

آشفته و مستانه چون مردم دیوانه ...

... وامانده از صوت جرس با شبهه و بانگ فرس

گام ار زند در یک نفس همراه محمل می رسد

یک نکته زین درس و سبق باید نگردانی ورق

مشنو که هرگز کس به حق از راه باطل می رسد

... انده و شادی بروزگار نماناد

راه میانه روی بجو که همین است

نزد هنرمند راه دان روش داد

... در سپاه غم بنه شمشیر از ابروی خویش

غمگسار عالمی غمرا چرا دادی تو راه

ای مه مشکین سلب در حلقه گیسوی خویش

... تا منزل مقصود یکی مرحله داریم

ره گم نشود تا نفس پیر دهد راه

یک بانگ جرس رهبر این قافله داریم ...

... از این سو رانده زان سومانده ماییم

نه راه خلق پویان نی ره حق

نمیدانم در این عالم کراییم ...

... اسیر و دردمند و بی نواییم

بسوی درگهت راهی نداریم

جز این ره که تو شاهی ما گداییم

... با یک رسالت از دم باد صبا خوشیم

در بارگاه دوست اگر نیست راه ما

در کلبه فقر و سرای گدا خوشیم ...

... سوی این در با همه بی دست و پایی آمدیم

پادشاهان جبهه میسایند بر این خاک راه

ما گدایان نیز بهر جبهه سایی آمدیم ...

... سر بسر چون سر بر این درگه بسایی آمدیم

بنده را راهی نباشد جز بدرگاه خدا

زآنکه ما بنده توییم و تو خدایی آمدیم ...

... دری پیدا کنیم از در درآییم

تو ای فرخنده پی خضر ار بما راه

نمایی ما نه با پا با سر آییم ...

... از اینسو گر بگردانی ره ما

بدان سو ما ز راه دیگر آییم

اگر بنگاه تو عرش است ما را ...

... ز دانایی به نادانی رسیدیم

به کوی نیستی از راه هستی

به درویشی ز سلطانی رسیدیم ...

... به مقصد ما به آسانی رسیدیم

بسی منزل که طی شد تا در این راه

به اول گام حیرانی رسیدیم

دلیل راه ما شد کفر زلفش

به آیین مسلمانی رسیدیم ...

... از بام بدر میجهم از در بسوی بام

اکنون که ببستند برخ راه مفرم

یاران وطن نامه فرستند برایم ...

... هم زاده خیرم من و هم زاده شرم

ای بار خدا باز نما راه بد و نیک

بر من که ندانم که چه نفع است و چه ضرم

... کار با مردم گیتی همه یک روی کنیم

دین یکی قبله یکی راه یکی شاه یکی است

تا بکی روی از این سوی بدان سوی کنیم ...

... هر چیز در او زاتش سودا بپزیدیم

نه شوق بسر آمد و نه راه بپایان

هر چند حبیبا به ره دوست دویدیم

... تیغ و کفن ابر کف و بر گردن آمدیم

گفتم ز دیده چون بدلم راه کرده ای

گفتا چه خور بخانه از این روزن آمدیم ...

ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم

راهی بدر خانه درویش نمایم

ای بارخدا راه پس و پیش ندانم

از لطف یکی راه پس و پیش نمایم

در حلقه تشویش درون سخت بماندم ...

... راست گفت و درست کرداران

راه ایشان بپو که زود رسید

هر که رفت از پی سبکباران

... سر بر قدم حضرت درویش نهاده

تشویش کجا در دل او راه نماید

او پای بفرق سر تشویش نهاده ...

... بهای قطره اشکی چه باشد

که دریاهای خون بینم در این راه

زره وامانده ای درمانده خوش گفت

که ره دور است و گام عمر کوتاه

اگر یکدم بغیر از راه حق رفت

از آن یکدم هزار استغفرالله ...

... گفتم یقین که باز تو در گلشن آمدی

در دل ز دیده راه نمودی چو آفتاب

در خانه فقیر ز یک روزن آمدی ...

... ما هم از دیر سوی کعبه رویم

تو اگر راه کعبه برداری

ما مسلمان شویم دیگر بار ...