... با هیبت تو کوه بنالد بسان کاه

آهنگ راه دارد شاه اندرین دو روز

من هیچگونه اسب ندارم سزای راه

من بنده را امید بفضل و سخای تست ...

... با رتبت سپهری با فره خدایی

با نام نیک جفتی و ز راه بد رهایی

سالار شاه بندی شاه جهان گشایی ...

... معادی بر زیان از تو تو از تایید بر سودی

مخالف را ز راه چشم خون دل بپالودی

موافق را بناز و نوش جان و دل بیالودی ...

... کردی ز زر و سیم همه گنجها تهی

راه نشاط گیرد و از غم رها شود

آنکس که کمترین رهیت را شود رهی ...

هندو بچه ای ببرد از راه دلم

در چاه بلا فکند ناگاه دلم ...

برداشت بت من از سر آن چتر سیاه

زان پس که دل سپاه بس برد ز راه

عمدا بر صوفیان شد آن شمع سپاه ...

گر سوی هوا دلم همی جوید راه

پیوند مرا سوی زمین آمد ماه ...

... دربان ملک مرا براند از درگاه

چون قصد سلام داشتم چندین راه

از بهر سلام کرده ام چندین گاه

... به تارک بر نهاده غفر مغفر

مجره چون به دریا راه موسی

که اندر قعر او بگذشت لشکر ...

... بد کسی نیز که با دزد همی یکسره شد

رهروی بود در آن راه درم یافت بسی

چون توانگر شد گفتی سخنش نادره شد ...

چو غرشیده گشتی ز کین و ستیز

گرفتی ازو دیو راه گریز

باده خور و مستی کن مستی چه کنی از غم

دانی که به از مستی صد راه یکی مستی

دوستان وقت عصیرست و کباب

راه را گرد نشانده ست سحاب

سوی رز باید رفتن به صبوح ...

المنة للٰه که این ماه خزانست

ماه شدن و آمدن راه رزانست

از بسکه درین راه رز انگور کشانند

این راه رز ایدون چو ره کاهکشانست

چون قوس قزح برگ رزان رنگ به رنگند ...

... این را غرض و مصلحت شاه جهانست

هرگز ندهد خردمنش را بر خود راه

کز خردمنش محتشمان را حدثانست ...

... ورز فقیر باید اندر خور فقیر

پیراهن قصیر بود زشت بر طویل

پیراهن طویل بود زشت بر قصیر

بر تو یسیر کرد خداوند کار تو ...

... از کار خیر عزم تو هرگز نگشت باز

هرگز ز راه باز نگشته ست هیچ تیر

از حشمت تو ملک ملک را گزیر نیست ...

... کف گشای و دل فروز و جان ربای و سرفراز

جز به گرد گل مگرد و جز به راه مل مپوی

جز به نایی دم مزن و نرد جز با می مباز

... بیابان در نورد و کوه بگذار

منازلها بکوب و راه بگسل

فرود آور به درگاه وزیرم ...

... بر بادک شبگیری بانگ و شغب صلصل

هر گه که زند قمری راه ماورالنهری

گوید به گل حمری باده بستان بلبل ...

... صف ناربون و صف عرعران

بسی خواهرانند بر راه رز

سیه موزگان و سمن چادران ...

... وین حکیمان دگر یک فن و او بسیار فن

از زغن هرگز نیاید فر اسب راهوار

گرچه باشد چون صهیل اسب آواز زغن ...

... رام زین و خوش عنان و کش خرام و تیزگام

شخ نورد و راهجوی و سیل بر و کوهکن

پشت او و پای او و گوش او و گردنش ...

... تو چنانچون اشتر بی خواستار اندر عطن

اشتر نادان ز نادانی فروخسبد به راه

بی حذر باشد از آن شیری که هست اشترشکن