... خروش خصم به رزم تو اختیاری نیست

ز گردش سر او آسیاست خانه ی زین

نسیم حمله ی تیغ تو صرصر تندی ست ...

... پی سفر چو گدایان همیشه بر سر راه

نمی شود چو فلک دور گردشم آخر

که گفته است که عمر سفر بود کوتاه ...

... کدام خانه خرابم سپرده است به راه

ز طوف کعبه و بتخانه گردش ایام

فکنده دربدرم همچو حرف در افواه ...

... نیست گر شمع جهان افروز زرین گنبدش

از چه رو پروانه سان گردد به گردش آفتاب

نیست آن خورشید بر گردون که منشی قضا ...

... چه عجب گر حسود بزم ترا

ندهد گردش جهان آزار

شد ز همواری خرابه ی او ...

... بتی از حسن سبز آشوب دهری

به گردش حلقه در نظاره شهری

فلک را کرده تیغش زینهاری ...

... نبودی یک نفس جایی قرارم

به گردش بود چون گردون مدارم

سرم پا را به ره می کرد تکلیف ...

در گردش آورید می لعل فام را

زین بیش خشک لب مپسندید جام را

تمام از گردش چشم تو شد کار من ای ساقی

ز دست من بگیر این جام را کز خویشتن رفتم

نیست از زخم زبان پروا دل بی تاب را

مانع از گردش نگردد خار و خس گرداب را

تیغ را نتوان برآوردن ز زخم ما به زور ...

از شکست ماست گردش چرخ بی بنیاد را

نیست غیر از دانه آب این آسیای باد را ...

... می کند گنجینه گوهر کف افسوس را

گردش نه آسمان از آه آتشبار ماست

شمع می آرد به چرخ از دود خود فانوس را ...

... من که می دزدم ز بوی گل دماغ خویش را

بی خودی را گردش چشم تو عالمگیر ساخت

از که گیرم حیرتی دارم سراغ خویش را ...

... می برد این نعل وارون تا به منزل عشق را

گردش پرگار را در نقطه بیند خرده بین

در دل هر دانه خرمنهاست حاصل عشق را ...

... از خموشی نیست پروا شعله ادراک را

از بلندی آسمان را مانع گردش شود

گر زمین بیرون دهد آسودگان خاک را ...

از بلندی مانع گردش شود افلاک را

گر زمین بیرون دهد آسودگان خاک را ...

... عاشقان را نیست از سرگشتگی بر دل غبار

ماندگی از گردش خود کی بود افلاک را

حاصل طول امل جز حسرت و افسوس نیست ...

... عقده های مشکل خود را اگر خرمن کنم

تنگ گردد راه جولان گردش افلاک را

صایب از بیداد گردون ستمگر دست داشت

نیست از خون شهیدان سیری آن بی باک را

بسته گردد راه جولان گردش افلاک را

گر زمین بیرون دهد آسودگان خاک را ...

... آسمان صایب یکی از بی سروپایان اوست

گردش چشمی که از خود بی خبر دارد مرا

... مدتی شد بار بیرون برده ام زین آسیا

گردش افلاک کی غمناک می سازد مرا

گر نپردازم به خون چون سیل جای طعن نیست ...

... می دهد سر در بیابان کوه تمکین مرا

گردش چشمی که من دیدم ازان وحشی غزال

در فلاخن می گذارد خواب سنگین مرا ...

... خواب طفلان لنگر تمکین بود گهواره را

نیست چشم شوخ را مانع ز گردش بیخودی

ماندگی از سیر نبود اختر سیاره را ...