... رفوگری نتوان کرد و چشم نابینا

تو را امان ز امل به که اسب جنگی را

به روز معرکه برگستوان به از هرا ...

... کتف محمد از در مهر نبوت است

بر کتف بیور اسب بود جای اژدها

با عقل پای کوب که پیری است ژنده پوش ...

... آزاد کرده در او بود عقل و او

چون عقل هم شهنشه و هم پاسبان ما

او رحمت خداست جهان خدای را ...

... چون صفیرش زنی کژت نگرد

اسب کورا نظر بر آب خور است

یا مگر راست می کند کژ من ...

... بر من خراج روم و نشابور خوار کرد

بر اسب بخت کرد سوارم به تازگی

تا خلعتم ممزج اسب و سوار کرد

از رزمه رزمه اطلس و از کیسه کیسه سیم ...

... نی پاره ای به دست و سواری کنم بر او

چون طفل کو بر اسب کدویین سوار کرد

کس نی سوار دید که با شه مصاف داد ...

... برق ها ز آیینه برگستوان افشانده اند

تاج کیوان است نعل اسب آن تاج کیان

کز سخا دست و دلش دریا و کان افشانده اند

از صهیل اسب شیر آشوب او خرگوش وار

بس دم الحیضا که شیران ژیان افشانده اند ...

... نیمه قندیل عیسی بود یا محراب روح

تا مثال طوق اسب شاه صفدر ساختند

دوش چون من ماه نو دیدم به روی تخت شاه ...

... نبود که چشم و گوشم صدف و گهر نیاید

چه دوم که اسب صبرم نرسد به گرد وصلش

چه کنم که شاخ بختم ز قضا به بر نیاید ...

... از پای پیل حادثه وار است و دست برد

هرکس که اسب عافیتی زیر ران کشید

خاقانیا نه طفلی ازین خاک توده چند ...

... جیب و گیسوی وشاقان و بتان باز کنید

طوق و دستارچه اسب و ستر بگشایید

پرده بر روی سپیدان سمنبر بدرید ...

... میدان چار سوی تو روحانی آیتی است

گویا ز جانور شده هم اسب و هم سوار

بر تو نمی رسم به پر وهم جبرییل ...

... خورشید روم پرور و ماه حبش نگار

ای کرده پاسبانی تو عیسی آرزو

وی کرده پرده داری تو مریم اختیار ...

... غالیه برده پگاه بر گل سوری بکار

بسته من اسب ندم پس بگه صبح دم

کرد زبان عذرخواه آن بت سیمین عذار ...

... بر بدن نار ماند از سر تیغش نشان

بر رخ آبی نشست از تک اسبش غبار

غژم عقیق یمن کرد برون از دهن ...

... نوک سر کلک او قبله در عدن

خاک سم اسب او کعبه مشک تتار

گشت بساط ثناش مرکز عودی لباس ...

... بساطی سازی از رخسار و جارویی ز مژگانش

چو براند اسب عمرت را عوانان فلک سخره

چه جویی زین علف خانه که قحط افتاد درد خانش ...

... که ناهید است نی کیوان که باشد خانه میزانش

ز خاک پای مردان کن چو بخت حاسبان تاجت

وگر تاج زرت بخشند سر درد زد و مستانش ...

... با امل همراه وحدت چون شاه عزلت ران گشاد

مرد چوبین اسب با بهرام چوبین همعنان

در ببند آمال را چون شاه عزلت ران گشاد

جان بهای نهل را در پای اسب او فشان

پر نیازی را که هم دل تفته بینی هم جگر ...

... گر تو هستی خسته زخم پلنگ حادثات

پس تو را از خاصیت هم گربه بهتر پاسبان

چار تکبیری بکن بر چار قصل روزگار ...

... دوش که بود از قیاس شکل شب از ماه نو

هندوی حلقه به گوش گرد افق پاسبان

داد نقیب صبا عرض سپاه بهار ...

... نیسان کان دید کرد لشکری از ضیمران

بید برآورد برگ آخته چون گوش اسب

سبزه چو آن دید گرد چاره برگستوان ...

... صدر تو میدان کرامات باد

و اسب سعادات تو را زیر ران

محتمل مرقد تو فرقدین ...

... فتنه ز تو خفته به خواب عروس

دولت بیدار تو را پاسبان

... در سلسله درگه در کوکبه میدان

از اسب پیاده شو بر نطع زمین رخ نه

زیر پی پیلش بین شهمات شده نعمان ...

... پس پر طاووس را کرده مگس ران او

خوش نبود شاه را اسب گلین زیر ران

رخش به هرای زر منتظر ران او ...

... قنطره بستی به علم بر سر طوفان او

نعل پی اسب اوست وز عمل دست اوست

آن ده و دو نرگسه بر سر کیوان او ...

... از فزع کف بر سر دریا گمان برده که هست

ز آهنین اسب آتشین برگستوان انگیخته

رایت شاه اخستان کانا فتحنا یار اوست ...