... تاکه ایام بهاران ابر فروردین همی

برکشد لؤلؤ ز دریا در کنار طین کند

باد در بخشش مبارک دست راد تو چنانک ...

... تا که مرجانش حجاب لؤلؤ لالا بود

هست دریای ملاحت روی او از بهر آنک

عنبر و مرجان و لولو هر سه در دریا بود

ماند آن لعبت پری راگر بود پیداپری ...

... سنگ آن یاقوت گردد خاک آن عنبر شود

ور به چشم همت اندر آب دریا بنگرد

موج آن دریا برآید اوج کیوان تر شود

نه هر آن صاحب که بردارد قلم چون او شود ...

... چون به جنگ اندر اجل را تیغ تو قانون شود

گر به دریا بر بخوانم آفرین و مدح تو

آب دریا قطره قطره لؤلؤ مکنون شود

ور نسیم جود تو بر بگذرد بر بادیه ...

... ملک او از طعنه خصمان کجا یابد خلل

آب دریا از دهان سگ کجا گردد پلید

جنتی شد هرکجا ابر وفاق او گذشت ...

... هرکسی در خدمت تو هم چمید وهم چرید

گر به زر باید خریدن گوهر دریا و کان

گوهر مدح و ثنای تو به جان باید خرید ...

... از نشاط رایت شاه جهان آمد پدید

شاه دریادل ملکشاه آن که از طبع و دلش

گوهر و فرهنگ را دریا و کان آمد پدید

خسروی کز حلم و طبع و خشم و جودش در جهان ...

... دمان و مست پیلانی به هیکل هایل و منکر

یکی چون موج دریا بود و بر بالای او کشتی

وزان کشتی همه دیوان رنگ آمیز مکر آور ...

... ز بیم جان چنان جنبان شده دل در بر خصمان

که در دریا به گاه موج کشتیهای بی لنگر

همه زابلستان ناله همه هندوستان شیون ...

... به قدر اندر تو را باشد خناصر

تو دریایی و دریاهای گیتی

به جنب جود تو همچون جزایر ...

... منم با کعبه احسان مجاور

دل تو هست دریای گهر بار

منم بر ساحل دریا چو تاجر

نه نظامم که هستم خازن شعر ...

... وگر عفوش کند نیرو ببندد آب در آذر

فلک دریا نه بس باشد کجا رایش بود کشتی

زمین کشتی نه بس باشد کجا حلمش بود لنگر ...

... نپندارم که با این دو شفیعی بایدم دیگر

همیشه تاکه از دریا برآید لؤلؤ لالا

همیشه تا که از گردون بتابد کوکب و اختر

چو دریا باد بر لولو ز مدحت خامه و خاطر

چو گردون باد پر کوکب ز نامت نامه و دفتر ...

... تویی که با تو ثریا است در قیاس ثری

تویی که پیش تو دریا است در شمار شمر

ز بهر پیکر توست آفتاب آینه گون ...

... آن کس که بد آغازد فرجام برد کیفر

آنروز شود صحرا جوشنده تر از دریا

کز خون دل اعدا شمشیر تو گردد تر ...

... تو چو خورشید و همه خصمانت پیش تو سها

تو چو دریا و همه شاهان به جنب تو شمر

جانگزای دشمنانت جنگیان تیغ زن ...

... در بر خورشید رخشان کی پدید آید سها

در بر دریای جوشان کی پدید آید شمر

تیر از مرغی است مرگ خصم در منقار او ...

... خاطر شاعر ز مدح تو غرر سازد چنانک

از سرشک ابر در دریا صدف سازد گهر

درج گردد بر گهر چون روشنی گیرد سرشک ...

... بحر زرین موج بیند ابر یاقوتین مطر

جود و حلمش عرضه کردستند بر دریا و کوه

زین قبل خیزد همی ازکوه و از دریا گهر

از طواف و بوسه نام آوران روزگار ...

... با ثنای او زبان ترجیح دارد بر بصر

آب دریا قطره قطره لؤلؤ مکنون شدی

گر به دریا بر خیال همتش کردی گذر

باغ را هرگز نبودی آفت از باد خزان ...

... بر فضل و هنرمندی بر سنگ زند زر

وان ماهی بر خشک چه چیزست که دریا

هر دم زدن از قیر کند تارک او تر ...

... فروزنده همه گیتی سراسر

که در دریا به زخم چوب موسی

یکی دیوار شد پر روزن و در ...

... تو گفتی به عمدا کسی در مکنون

پراکند بر روی دریای اخضر

اگر چند شبهای خوش دیده ام من ...

... ز فر فریدون و فتح سکندر

حوادث چو باد است و گیتی چو دریا

خلایق چو کشتی و عدلش چو لنگر ...

... از تو گیرد مایه هر شاعر که بستاید تو را

تو چو دریایی و طبع شاعران ابر مطیر

گر ز دریا مایه گیرد ابر تا بارد سرشک

باشد آخر سوی دریا آن سرشکش را مصیر

کی روا باشد که اندر روزگار چون تویی ...

... گاه بودم بر فرازش همنشین ماه و خور

همبرم چون موج دریا مرکب هامون گذار

رهبرم چون سیل وادی باره وادی سپر ...

... طبع او بشناخت مقصد را همی پیش از ضمیر

گام او دریافت منزل را همی پیش از بصر

چون سبک پا و زمین پیما شود در زیر ران ...

... جهان بی دولت و ملت همیشه با رضای او

یکی دریاست بی کشتی یکی کشتی است بی لنگر

ز بهر او همی سازند بخت و دولت عالی ...

... یکی را سفته شد دیده یکی را خسته شد حنجر

حسود ش بود چون دریا و خصمش بود چون آتش

یکی پرموج و پرشورش یکی پردود و پراخگر ...