... از طلب گوهر گویای عشق

موج زند موج چو دریا دلم

روز شد و چادر شب می درد ...

... جان گر همی لرزد از او صد لرزه را می ارزد او

کو دیده های موج جو در قلزم زخار من

من تا قیامت گویمش ای تاجدار پنج و شش ...

... در بحر تو رقصان شده خاشاک نقش مرد و زن

خاشاک اگر گردان بود از موج جان از جا مرو

سرنای خود را گفته تو من دم زنم تو دم مزن ...

... چند بنالد این لبم پیش خیال شاه من

جانب بحر رو کز او موج صفا همی رسد

غرقه نگر ز موج او خانه و خانقاه من

آب حیات موج زد دوش ز صحن خانه ام

یوسف من فتاد دی همچو قمر به چاه من ...

... بحر نگر نهنگ بین بحر کبودرنگ بین

موج نگر که اندر او هست نهنگ آتشین

شکل نهنگ خفته بین یونس جان گرفته بین ...

... چو او را پی کنی در دم چو کشتی ره رود بی پا

ز موج بحر بی پایان نبرد بادبان دین

... دل دریا ز بیم و هیبت ما

همی جوشد ز موج و از طپیدن

که سنگین اگر آن زخم یابد ...

... بنشست خرد میانه خون

بر فرق گرفت موج خونش

می برد ز هر سوی به بی سون ...

... برفزوده ست از مکان و لامکان ای عاشقان

ما مثال موج ها اندر قیام و در سجود

تا بدید آید نشان از بی نشان ای عاشقان ...

... مست او اندر میان جمله مستان نازنین

اندر آن موجی که خاصان بر حذر باشند از آن

اندر آن موج خطر او خفته استان نازنین

... چون نه ای بحری به بحر اندر مشو

قصد موج و غره دریا مکن

ور کنی پس گوشه کشتی بگیر ...

... ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن ...

با رخ چون مشعله بر در ما کیست آن

هر طرفی موج خون نیم شبان چیست آن

در کفن خویشتن رقص کنان مردگان ...

... چند بگوید لبم راز شهنشاه من

رو سوی بحری کز او هر نفسی موج موج

آمد و اندرربود خیمه و خرگاه من ...

... چو تشنه ای دود استاخ بر لب دریا

نه موج تیغ برآرد ببردش گردن

غلام سوسنم ایرا که دید گلشن تو ...

... بگو برای خدا زود ای رسول امین

که غرق آبم و آتش ز موج دیده و دل

مرا چه چاره نوشت او که چاره تو همین ...

... سوره هل اتی بخوان نکته لافتی بگو

خیمه جان بر اوج زن در دل بحر موج زن

مشک وجود بردران ترک دو سه سقا بگو ...

... بسیار بگردیده احوال سفر برگو

در کشتی و دریایی خوش موج و مصفایی

زیری گه و بالایی ای زیر و زبر برگو ...

... بازگویی او کجا درگاه او را باب کو

باش تا موج وصالش دررباید مر تو را

غیب گردی پس بگویی عالم اسباب کو ...

... خامش کن ای شیرین لقا رو مشک بربند ای سقا

زیرا نگنجد موج ها اندر سبو و بلبله