... پشت بر مقصود پویی تا به کی

مقصد از بیراهه جویی تا به کی

ای ره از بیره به تو نزدیکتر

مقصدت از ره به تو نزدیکتر

دیو غفلت سوی این راهت کشاند

مقصد و مقصود تو در خانه ماند

باز گرد ای بی خبر از راز خویش ...

... این سخن را گرچه شرحی درخور است

لیک در مقصد سخن اولیتر است

پس قیاس از فکرت بوزینه خواست ...

... مرا چه فرق که گشتم هلاک در ره عشق

به مقصد ار دو سه گام از هزار فرسنگ است

ز عیش کنج قناعت چه آگهی دارند ...

... آن روز که مرغ دل من بال و پری داشت

ره جانب مقصد به ره عشق کجا برد

هر کس چو دل گمره من راهبری داشت ...

... که آن گنج است و جای گنج در ویرانه بایستی

به آسانی نشاید زین دوره پی برد بر مقصد

ره دیگر میان کعبه و بتخانه بایستی ...

... هیچ ازینها بینی اندر پیش نیست

یک قدم از خود به مقصد بیش نیست

لیک باشد از منت این نکته یاد ...

... جسمشان از هم جدا جانشان یکی

مقصد و مطلوب و جانانشان یکی

عالمی بین خالی از رنج و تعب ...

... گر نه مستی ای رفیق خوبروی

مقصدت باشد کجا با من بگوی

بازگو با من که مقصودت کجاست ...

... هیچ عاقل دیده استی ای رفیق

کو نداند مقصد و پوید طریق

مقصد از آمد شد هر روزه ات

از در شاه و گدا دریوزه ات ...

... تا بکی در روز و شب خواهی دوید

کی به مقصد زین سفر خواهی رسید

آخرین منزل کدام است ای پسر ...

... راه بی منزل نباشد ای عمو

گر بگویی مقصدم باشد معاش

می کنم بهر معاش اینجا تلاش ...

... پس در این عالم دواسبه می روی

سوی مقصد زان دو مرکب می دودی

آن یکی باشد عملهای درست ...

... منزل آید جلد و چابک سوی او

سوی مقصد بایدت رفت این جهان

مقصد آنجا سوی تو گردد روان

ور تو هم ره را نوردی روز و شب ...

... مانده ای در گل نشسته پای دل

گاهی از مقصد چه آمد یادشان

از ثریا بگذرد فریادشان

آه مشتاقانه گاهی برکشند

گه بسوی راه مقصد سرکشند

پایشان لیکن چو باشد در خلیش ...

... عقل را حیرت ز سر بیرون کند

آنکه شد تا سوی مقصد شاد شد

آنکه شد مأیوس هم آزاد شد ...

... خواه از بربط بود یا عندلیب

دانش آید مقصد ای عالیجناب

خواه از یونان بود یا فاریاب ...

... رو بکن ترک ملامت ای فضول

متحد باشد چه مقصد ای فتی

گر بود راه طلب از هم جدا ...

... هر که ره گم کرد هم در این سفر

هم بیفتادش سوی مقصد گذر

اندرین ره نیست بی اجر و ثواب ...

... هرکه را بینی پس ای یار نکو

در رهی رو مقصد راهش بجو

زان طلب حیثیت قطع طریق ...

... چون رفیق منزلست و خانه تاش

ور ندانی مقصدش هم لب ببند

چون نیی آگه از او براو مخند

شاید او هم مقصدی دارد نکو

سوی مقصد زین ره آورده است رو

ای بسا رند خراباتی مست ...

... نی ز سیرش منزلی گردیده طی

نی بسویش مقصد از آن برده پی

نی ز میدان برده گویی زین عصا ...

... آن خر لاغر بر آن پیشی گرفت

بایدت گر سوی مقصد تاختن

باید از کف این عصا انداختن ...

... هم عنانش را به بینایی سپار

پس سوی مقصد برانگیزان تو رخش

رخش سرعت می رساند تا به عرش ...

... همچنانکه پیش ازین گفتیم فاش

مقصد آن اصل و ره باش آنچه باش

چون به یثرب راه را باشد ختام ...

... هم نباشد سعی تو بیمزد اگر

جانب مقصد نیاید ره بسر

مقصدش هم گر نباشد بر تو فاش

در مقام تسخر و طعنش مباش ...

... هم اگر بینی کسی را در رهی

نبودت از مقصد او آگهی

لیک آن ره را نباشد هیچ سو

مقصد امید و منزل آرزو

هیچ منزل دانی اندر راه نیست ...

... پس غرض از آنچه گفتم ای رفیق

ز اختلاف مقصد و فرق طریق

در ثواب آنکه افتد در خطا ...

... هر رهی کاید به منزل عاقبت

سوی مقصد باشد آن را خاتمت

کژی و دوری و دشواری آن ...

... رهروان را کردن ظلمی خطاست

مقصد قوم خدا جوی ای نگار

گرچه باشد متحد ره بی شمار

... با نفسهای خلایق در شمار

راهها بسیار و مقصدها یکی ست

اختلاف راه لیکن اند کیست ...

... اینجهت آمد مناط اعتبار

هست مقصد غیر آن را واگذار

آن خصوصیات باشد هرچه باش ...

... چون بود فرزند او زیبا صنم

چون بود مقصد رضاجویی شاه

روز هر راهی که می خواهی بخواه ...

... راه چندانی تورا در پیش نیست

راه نزدیکست و مقصد بس بزرگ

یوسف اینجا و تو هم آغوش گرگ ...

... هم به صیاحان شام ارغنون

مقصد اصلی و امر کاف و نون

رهنمایان صراط المستقیم ...

... یاد حق در کوره ی دل یافتن

چونکه مقصد گوهر غلتان بود

موج توفان گلشن ریحان بود ...