... ای آتشین لب بازآ که هر شب چون نی بنالم از بینوایی

ای نوبهارم دور از تو دارم چون لاله بر دل داغ جدایی

بازآ که با تو از در بازآید ای افسونگر بخت رمیده من آه ...

... من ز فراقت ناله کنم تا کی

تو و چون می لاله کشیدنها

من و چون گل جامه دریدنها ...

ای آتشین لاله ای آتشین لاله چون روی یاری

بر آن دل خونین داغ که داری داغ که داری ...

... من هم از شراب محبت چون تو جرعه نوشم

جان و دل در آتش ولیکن لاله سان خموشم

دارم دلی خونین دارم دلی خونین بی لاله رویی

افتاده چون اشکم در خاک کویی در خاک کویی

جویی ز خون رانم جویی ز خون رانم از دیده بی او

چون لاله ای بینم بر طرف جویی بر طرف جویی

خیزد از جگر ناله من دور از آتشین لاله من به نوبهاران

دور از آن مه غنچه دهن روز و شب بود دیده من ستاره باران ...

... کاتشین عذار تو ای گل برده صبر و هوشم

جان و دل در آتش ولیکن لاله سان خموشم

... هر نفس نغمه ای سر کند

لاله آراید چهر زیبا را

سبزه درگیرد روی صحرا را

قطره باران چهره لاله را تر کند

با مینای می آماده کن نی را ...

... هر دم از شادی خنده زن باده خور پای گل

لاله گر خواهی آتشین رویش

سنبل ار جویی تار گیسویش ...

... کار بی دلان بود زاری ها

خونین تر از لاله و گل دل از وفاداری شد

جز غم ندیدم ثمری ...

... نوای نی امشب بر آن دامان زد

نی محزون داغ مرا تازه تر از لاله کند

ز جدایی ها چو شکایت کند و ناله کند ...

... من به آن بتم عاشق جای گفت و گو نیست

نغمه برکشیده بلبل لاله خفته در کنارش

وان که نوگلی ندارد چون خزان بود بهارش