... هم رکوع و هم سجود وهم قعود وهم قیام

هفت دریا گر مرکب هفت اقلیم ارقلم

هفت گردون گر ورق مدحت نخواهد شدتمام ...

... خلقت عالم شده از بهر او

آمده دریا نمی از نهر او

چشم حق ودست حق آمد علی ...

... زاین سخن ای زیدخوش آمد مرا

گفتم ای بخت از دریا ری درآ

جستم از جا زود در آن نیمه شب ...

... عاشقی بسیار کاری مشکل است

آنکه عاشق می شود دریا دل است

پنجه میریزد در این ره شیر نر ...

... در هوا مرغی هویدا می کند

روزی ماهی به دریا می کند

برگ تر از چوب خشک آرد پدید ...

... عرض ما سوی الله و ذات تو جوهر

به دریای علم خدا ناخدایی

به نه فلک افلاک هستی تو لنگر ...

... به وصف تو یک آیه این چار دفتر

ز جود تو یک قطره هر هفت دریا

ز نور تو یک ذره این هفت اختر ...

... کش نبی کفواله گردید و می خواندش برادر

کشتی هستی به دریای عدم نابود گشتی

هستی او گر در این دریا نمی افکند لنگر

گوهر تاج ولایت شاه اقلیم هدایت ...

... می چه می آن می که گر یکقطره در کام نهنگ

ریزی از دریا شتابد بیخود اندر کوهسار

می چه می آن می که گر یکجرعه در حلق پلنگ

در رسد از کوه سازد جانب دریا گذار

می کدامین می می وحدت کزان می مصطفی ...

... بیا بر ساحل چشمم ببین بر مردم آبی

گرت بر اهل دریا یک نظر میل تماشا شد

در اول عهدها بستی که بامن مهربان باشی ...

... گهی شد نوح را کشتی گهی بر کشتی اش پشتی

گهی شد ساحل جودی نجات وی ز دریا شد

لباس خلتش را داشت چون در بر خلیل الله ...

... سحاب جودش گر قطره را کند یاری

شود جهان همه دریا کران تا به کران

اگر که صولت او روبرو شود به جبال ...

... پی ثنای تو اشعار من چنان ماند

که در برند به دریا و گوهر اندر کان

چنان نماید شعرم که ابلهانه برند ...

... شاها مرا به مدح تو لطف تو شد دلیل

ورنه چگونه مور ز دریا گذر زند

مارا زبان به وصف تو قاصر بود ولی ...

... به جز با ابن عمش شاه دین تمثیل قدر او

مثال ذره و خورشید یا دریا و شبنم شد

مقام تخت بخت او به رفعت برتر از کرسی ...

... اگر از اهل جنت بود واصل بر جهنم شد

رخش جنت قدش طوبی لبش کوثر دلش دریا

به هر عضوی ز سر تا پا بهشتی را مجسم شد ...

... پیش مصیبت تو مصیبات روزگار

بر ممکنات جمله چو دریا و شبنم است

از بس مصیبت تو عظیم اوفتاده است ...

... رشحه بحر وجودیم و همانند حباب

خیمه هستی خود بر سر دریا زده ایم

جذبه عشق تو ما را شده جذاب وجود ...

... راست زان سو کآمدید آن سو روید

واهلیدم اندر این دریای خون

تا کنم زان سوی دریا سر برون

بسته ایم عهدی من و شاه وجود ...

... بر رکاب پای مردی پا زنید

خویش را مستانه بر دریا زنید

هین برون تازید ای مستان عشق ...

... گر خود این غرقاب پایابم برد

چون تویی دریا بهل آبم برد

گر در آتش بایدم رفتن خوشم ...

... دور دار ای آب لب را از لبم

ترسمت دریا بجوشد از تبم

زاده شیر خدا با مشک آب ...

... گفت با خود ماه رویش هر که دید

در شب تابی شد از دریا پدید

شد بلند از کوفیان بانگ خروش

آمدند از کینه چون دریا بجوش

سوی آن شیر دلاور تاختند ...

... تیغ را بگرفت بر دست دگر

راند کشتی ها در آن دریای خون

از سران لشگر اما سرنگون ...

... وقت رفتن سیر بینم روی تو

عذرها دارم من ای دریای جود

که دو دستی بیش در دستم نبود ...

... گفت شاها تشنگی تابم ربود

آمدم نک سویت ای دریای جود

ای روان تشنگان را سلسبیل ...

... تر نکرده کام از او ماه عرب

ماهی از دریا برآمد خشک لب

گفت گریان ای عجب خاکم بسر

کام تو باشد ز من خوشیده تر

آب در دریا و ماهی تشنه کام

تشنگان را آب خوش بادا حرام

نی که دل خون باد دریا را چو نیل

بی تو ای ساقی کوثر را سلیل ...

... هشت بر درج گهر انگشترش

شد ز آب هفت دریا شسته دست

سوی بزم رزمگه سرشار و مست

موج تیغ آن سلیل ارجمند

لطمه بر دریای لشگرگه فکند

سوختی کیهان ز برق تیغ او ...

شد چو خرگاه امامت چون صدف

خالی از درهای دریای شرف

شاه دین را گوهری بهر نثار ...

... شه گرفت آن طفل مه اندر کنار

یافت دری در دل دریا قرار

آری آری مه که شد دورش تمام ...