... بود و یک جو نبودش انده و رنج

ز آن عنایت که بود در سفر ش

یاد نامد ولایت پدر ش ...

... ز اول صبح تا به نیمه روز

من سفر ساز و او مسافر سوز

چون به گرمی رسید تابش مهر ...

... بنده بازارگان دریا بود

روزی ام زان سفر مهیا بود

رفتمی گه گهی به دریا بار ...

... سکندر که شاه جهان گرد بود

به کار سفر توشه پرورد بود

جهان را همه چار حد گشت و دید ...

... خدیو جهان در جهان تاختن

برآراست عزم سفر ساختن

هنرنامه های عرب خوانده بود ...

... جهانگرد را در جهان تاختن

خوش آید سفر در سفر ساختن

به هر کشوری دیدن آرایشی ...

... نپیچید گردن ز فرمانبری

دگر باره زاد سفر برگرفت

حساب جهان گشتن از سر گرفت ...

... کزو زنده مانند یونانیان

همان سفر اسکندری کاهل روم

بدو نرم کردند آهن چو موم ...

... چو پیداست کاینجا توانیم زیست

به آنجا سفر کردن از بهر چیست

چو آنجا نشستنگه آمد درست ...

... اگر جانی آتش بود جان توست

نخواندی که جان چون سفر ساز گشت

از آن کس که آمد بدو بازگشت ...

... ز شغل دگر دست کوتاه کرد

به عزم سفر توشه راه کرد

برون زانکه پیغام فرخ سروش ...

... که از رهروان باز دارد گزند

بجز سفر اعظم که در بخردی

نشانی بد از مایه ایزدی ...

... مده تن به آسانی و لهو و ناز

سفر بین و اسباب رفتن بساز

به کار اندر آی این چه پژمردگیست ...

... دگر باره شه رفتن آغاز کرد

دگر ره بسیچ سفر ساز کرد

چو زان مراحله منزلی چند راند ...

... رها کرد خاقان چین را به جای

دگر باره سوی سفر کرد رای

بسی گنج در پیش خاقان کشید ...

... تن زهر خوارش چو شد دردمند

به سوی سفر بزمه ای زد بلند

چنین گفت چون مدت آمد به سر ...

... همی کار خود بایدت ساختن

از آن شب بسیچ سفر ساختم

دل از کار بیهوده پرداختم ...

... گاو فلک برد ز گاو زمین

او ستده پیشکش آن سفر

از سرطان تاج و ز جوزا کمر ...

... دست به دست آمد تا ساق عرش

همسفر انش سپر انداختند

بال شکستند و پر انداختند ...

... روی درآورد بدین کارگاه

ز آن سفر عشق نیاز آمده

در نفسی رفته و باز آمده ...

... جز رسن و دلو نشانی ندید

خضر عنان زین سفر خشک تافت

دامن خود تر شده چشمه یافت ...

... تا سر این رشته بیامد بدست

این سفر از راه یقین رفته ام

راه چنین رو که چنین رفته ام ...

... پیشتر از جنبش این تازگان

نو سفر ان و کهن آوازگان

پایگه عشق نه ما کرده ایم ...

... تا نگشاید گرهی دیگرت

در سفری کان ره آزاد ی است

شحنه غم پیش رو شادی است

... گر ملکی عزم ره آغاز کن

زین به نوا تر سفر ی ساز کن

پیشتر از خود بنه بیرون فرست ...

... و آمدن و رفتن از این جایگاه

ز آمدن این سفرت رای چیست

باز شدن حکمت از اینجای چیست ...