... پیرایه از شراره و اخگر کنیم طرح

از زخم و داغ لاله و گل در نظر کشیم

از کوه و دشت حجله و منظر کنیم طرح ...

... مردن ز رازداری شوقم نجات داد

صد رنگ لاله زار ز خاکم دمیده باد

نغزی و خودپسند ببینم چه می کنی ...

غم من از نفس پندگو چه کم گردد

بر آتشم چو گل و لاله باد دم گردد

بدا معامله او بی دماغ و من بی دل ...

... سنگ از گداز خویش به رویم گلاب زد

ای لاله بر دلی که سیه کرده ای مناز

داغ تو بر دماغ که بوی کباب زد ...

... ز ناله ریخت جگرپاره های داغ آلود

چو برگ لاله که در گلشن از هوا ریزد

تبسمی ست به بالین کشتگان خودت ...

... صله و مزد میندیش که در ریزش عام

لاله از داغ و گل از چاک به شبنم نرسد

بهره از سرخوشیم نیست دماغم عالی ست ...

... به مژگان قطره خون غنچه ناچیده را ماند

ز بس کز لاله و گل حسرت ناز تو می جوشد

خیابان محشر دلهای خون گردیده را ماند ...

... نقش هر شیوه در آیینه زانوی تو بود

لاله و گل دمد از طرف مزارش پس مرگ

تا چه ها در دل غالب هوس روی تو بود

... چه پرسی کاین چنین داغ از کدامین تخم می خیزد

دلم از سینه بیرون آر و پیش لاله کاران بر

درین بیهوده میری آنچه با من در میان داری ...

... تا کجا یارب فرو شست اشک من ظلمت ز خاک

لاله بی داغ از زمین روید به صحرایم هنوز

با تغافل بر نیامد طاقتم لیک از هوس ...

... وگر به سبحه ز شبنم به رشته گوهر کش

به لاله گوی که هان بسدین قدح درده

به مرغ گوی که هین خسروی نوا برکش ...

... وقت آرایش ایوان بهارست که باز

کوه از جوش گل و لاله بود معدن شمع

غالب از هستی خویش ست عذابی که مراست ...

... از خاک غرقه کف خونی دمیده ای

ای داغ لاله نقش سویدای کیستی

نشنیده لذت تو فرو می رود به دل ...

... عتاب من به بخت خویشتن بیجاست پنداری

گرستیم آنقدر کز خون بیابان لاله زاری شد

خزان ما بهار دامن صحراست پنداری ...

زین رنگ که در گلشن احباب دمید

پژمرد گل و لاله شاداب دمید

در کلبه اقبال ترقی طلبان ...

چون درد ته پیاله باقی ست هنوز

شادم که بهار لاله باقی ست هنوز

در کیش توکل غم فردا کفرست ...

... پرده ز رخ گشاده ای داد کرشمه داده ای

داغ دگر نهاده ای لاله داغ دیده را

دل به نگاه اولین گشت شکار چشم تو ...

... آسوده دل آن است که در پرده غیب است

هم از رخ تو صحن چمن لاله به دامان

هم از خط تو باد صبا نافه به جیب است ...

... داغی است که در سینه صد چاک نهفتند

هر لاله که از خاک شهیدان تو برخاست

در کار فروبسته عشاق فکندند ...

نخست نغمه عشاق فصل گل این است

که داغ لاله رخان به ز باغ نسرین است

فغان ز دامن باغی که باغبان آنجا ...