... عطار پر به سوی فلک همچو جبرییل

راه زمین مرو که چو قارون نیامدم

... چون بگویم که کفر و دین دیدم

هرچه هستند سد راه خودند

سد اسکندری من این دیدم

فانی محض گرد تا برهی

راه نزدیکتر همین دیدم

چون من اندر صفات افتادم ...

... هم یک دم کارگر ندارم

راه است بدو ز ذره ذره

من دیده راهبر ندارم

خورشید همه جهان گرفته است ...

... من چگونه ره به جایی پی برم

راضیم گر من درین راه عظیم

تا ابد بر یک درایی پی برم ...

... کز حقیقت ماجرایی پی برم

می روم گمراه نه دین و نه دل

تا نسیم رهنمایی پی برم ...

... تا بو که پای باز نگیرد ز خاک خود

با خاک راه رهگذر او برابرم

زان آمده است با من بیدل به در برون ...

... واقعه کوته کنم چه گویم ازین بیش

خاصه که پیش اندر است راه درازم

ای دل عطار دم مزن که درین دیر ...

... تا کی از فکرت خود سوخته تر گردانم

چون درین راه به یک موی خطر نیست مرا

پس چرا خاطر خود گرد خطر گردانم ...

... چنان بی پا و سر گشتم که پای از سر نمی دانم

به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو

کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی دانم ...

... یکی را چون نمی دانم سه چون دانم که از مستی

یکی راه و یکی رهرو یکی رهبر نمی دانم

کسی کاندر نمکسار اوفتد گم گردد اندر وی ...

... که به زین کوی کویی می ندانم

دلم را راه جوی عشق کردم

که به زو راه جویی می ندانم

درون دل بسی خود را بجستم ...

... وز شش جهت مکان برانم

در هر قدمی ز راه سیلی

از دیده خونفشان برانم ...

... قرب سی سال ز خود خاک همی دادم باد

تا به جان راه برم راه ببردم به تنم

ای گل باغ دلم پرده برانداز از روی ...

... کاروان بگذشت منزل چون کنم

همرهان رفتند و من بی روی و راه

دست بر سر پای در گل چون کنم ...

... موج آن خون چو بگذرد از حد

خون دل را به دیده راه کنم

خون بریزم ز دیده چندانی ...

... من چرا این راز را از خلق پنهان می کنم

نی خطا گفتم تو و من کی بود در راه عشق

جمله عالم تویی بر خویش آسان می کنم ...

... جمله ز خودپرستی مشغول کار خویشند

در راه او دلی را بر کار می نبینم

عمری بسر دویدم گفتم مگر رسیدم ...

... چون ز خود نامحرمم از خویش پنهان می روم

چون حجابی مشکل آمد عقل و جان در راه او

لاجرم در کوی او بی عقل و بی جان می روم ...

ما هر چه آن ماست ز ره بر گرفته ایم

با پیر خویش راه قلندر گرفته ایم

در راه حق چو محرم ایمان نبوده ایم

ایمان خود به تازگی از سر گرفته ایم ...

... قرب و بعد خویشتن را وصل و هجران گفته ایم

چون سر و سامان حجاب راهت آمد در رهت

از سر سر رفته ایم و ترک سامان گفته ایم ...

... بس دلیل آورده ایم و چند برهان گفته ایم

گرچه عطاریم ما کاسرار راه عشق تو

گاه پیدا کرده ایم و گاه پنهان گفته ایم

... در دمی بر دلستان افشانده ایم

چون ز راه نیک و بد برخاستیم

دل ز بار این و آن افشانده ایم ...

... دست بر سر پای در گل مانده ایم

خاک راه از اشک ما گل گشت و ما

پای در گل دست بر دل مانده ایم ...