... دیده گرداند ز خون دل کنارش چون غدیر

وال در دریا بنالد چون کشد اسب صهیل

گوهر اندر کان بگرید چون کند کلکت صریر ...

... همه میران و سرکشان مأمور

هر سرابی ز تو شود دریا

هر خرابی ز تو شود معمور ...

... بفر او بماه دی شود خاک سیاه اخضر

فلک با همتش هامون و دریا با کفش فرغر

ز یک جودش ملا گردد عقاب چر خر اژاغر ...

... ز آرزوی آنکه گیرم در کنار آن ماه را

شد کنارم ز آبدیده راست چون دریا کنار

ناچشیده می هنوز از آن لب میگون او ...

... وان صدهزار لاله شکفته میان کشت

گویی میان دریا شمع است صد هزار

بر برگ لاله قطره باران نگاه کن ...

... گردون بود بنزد دل او چو پای مور

دریا بود بنزد کف او چو چشم مار

هرگز ز چار طبع نیاید چنو پدید ...

... ابر یک ساعت نجست از تعبیه کردن فراغ

از لب دریا برآمد بامدادان خیل ابر

و آسمان از وی شود پر خیل گردو دود و داغ ...

... هرکه مدح او نه پیوندد چه گویا و چه گنگ

آب کز وی بهره نستانی چه دریا و چه گنگ

آورد ناگه چو بر خیل معادی تاختن ...

... داننده اسرار و شناسنده احوال

از صولت او در دل دریا فتد آسیب

وز هیبت او در تن کوه افتد زلزال ...

ایا شهریاران پاکیزه دل

ز دست شما ابر و دریا خجل

بود ابر از دستتان شرمسار ...

ای بهنگام سخا ابر کف و دریا دل

مشتری خوار ز دیدار تو و ماه خجل ...

... زرد و لرزان در قدح چون روز کوشیدن بدشت

دشمن از تیغ شه دریا دل و نیکو خصال

میر میران پهلوان هفت کشور شمع دین ...

... لاجرم او شاه باشد دایم ایشان کوتوال

گاه بخشیدن بدست او زند دریا مثل

گاه کوشیدن ز تیغ او برد گردون مثال ...

... بنوک تیر فرود آورد ز کوه پلنگ

بنوک نیزه برون آورد ز دریا بال

ز بسکه خواسته ناخواسته همی بخشد ...

... جود تو چو روزی است بهر جای فراوان

در خشک بیابان ز کفت دریا خیزد

دریا شود از تیغت چون خشک بیابان

از طاقت و امکان نتوان کرد چنو هیچ ...

... خسرو آن سوزنده اعدا بگاه رزم و کین

پشت لشگر لشگری دریای احسان بوالحسن

اسب او دریا گذار و خشت او سندان گذر

لفظ او شکر شکر شمشیر او لشکر شکن ...

... تا صد هزار مجلس با عیش باد مقرون

دریا به پیش آن دل چون دجله پیش دریا

جیحون به پیش آن کف چون برکه پیش جیحون ...

... ز فضلش آنچه بگویید ممکنست چنانکه

هر آن خبر که ز دریا دهند هست یقین

نه هیچ گنج کند پیش او بجود مقام ...

... به کف راد هلاک فکنده قارون

هزار یک بنیاید برون دریا آب

که در و دینار آید ز دست او بیرون ...

... نه آن بمدحت این در سخن کند بهتان

یکی بسوزد ماهی بتیغ در دریا

یکی بدوزد زهره بتیر بر کیوان ...

... چو مهر او بگزینی شوی ستوده گزین

از ابر و دریا دست و دلش گذشته بجود

قیاس هر دو بکن تا یقین بدانی این ...

... و یا برادی با آفتاب و ابر قرین

بقا ندارد پیش بنان تو دریا

پدید ناید پیش سنان تو تنین ...

... کزان قارون شود مفلس وز این مفلس شود قارون

گهر بخشی کجا هامون بود با کف او دریا

جهانگیری کجا دریا بود با تیغ او هامون

بود با خشم او دوزخ چو خلد عدن با دوزخ ...