این برکه مبارک این بزمگاه میمون
فرخنده باد دائم بر شاه افریدون
تمثالها بدو بر مانند روی لیلی
فواره ها بدو در مانند چشم مجنون
چونان کز آب خیزد فواره ها بدو در
از چشم بد سگالش فواره خیزد از خون
این دجله گونه بر که وان کرخ وار مجلس
میر اندر او بدولت شادی کنان چو هارون
از میر و دوستانش هرگز مباد خالی
با میهمان و مطرب همواره باد مشحون
پیوسته میر جعفر بر دشمنان مظفر
تا صد هزار مجلس با عیش باد مقرون
دریا به پیش آن دل چون دجله پیش دریا
جیحون به پیش آن کف چون برکه پیش جیحون
او را گشاده دارد گیتی همیشه یزدان
او را نهاده دارد گردن همیشه گردون
با خشم شاه جنت باشد بسان دوزخ
با قدر میر گردون باشد بسان هامون
میزان فضل طبعش ارکان جود دستش
گفتارهاش یکسر مانند در مکنون
قارون شده ز دستش سیصد هزار مفلس
شادان شده ز رویش سیصد هزار محزون
رویش بشادکامی دائم بگونه گل
دائم گرفته بر کف جام نبیذ گلگون
عمر ولیش باقی بخت ولیش بالا
خان عدوش ویران کار عدوش وارون
فضلش ز حد فزونتر داده است چرخ گردون
عمرش بسان فضلش باشد ز حد افزون
چون او ندیده مجلس چون او ندیده میدان
از روزگار آدم تا روزگار اکنون
چندانکه هست گیتی چندانکه هست گردون
او زر و سیم بخشد خواهنده را بگردون
بر جانش باد میمون بر تنش باد فرخ
این بزمگاه فرخ این برکه همایون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک بزمگاه خوش و خوشبو می‌پردازد که در آن شادی و خرمی حاکم است. برکه‌ای که به مانند چهره‌ی لیلی و چشم‌های مجنون زیباست و فواره‌هایی که با خون دشمنان خشمگین می‌جوشند. شاعر از افریدون، شاه خوشبخت، یاد می‌کند و زندگی را در کنار دوستان و مهمانان پر از شادی و موسیقی می‌داند. او ویژگی‌های مثبتی از شخصیت‌های بزرگ و تاثیرگذار را به تصویر می‌کشد و برکت و سرمایه‌های بسیار آنها را ستایش می‌کند. در نهایت، شاعر آرزو می‌کند که سایه‌ی آن انسان خردمند و با فضیلت بر سر همگان باشد و برکت و شادی در این بزمگاه همواره جاری باشد.
هوش مصنوعی: این برکه خوش‌یمن و این محفل خوشحال را به شادباش می‌گویم و آرزو می‌کنم که همیشه بر شاه افریدون مبارک باد.
هوش مصنوعی: تصاویری که به او تعلق دارند، مانند چهره لیلی هستند و جویبارها به او شباهت دارند، مانند چشمان مجنون.
هوش مصنوعی: چنان که از آب فواره‌ها بیرون می‌آید، از چشمان او نیز در برابر شر و بدی‌ها، خون به جوش می‌آید.
هوش مصنوعی: در اینجا به تصویری از دجله اشاره می‌شود که در کنار محله کرخ، جایی که مجلس بزرگان و مهمانی‌ها برقرار است، قرار دارد. در این محفل، افراد مانند هارون الرشید با شادابی و خوشحالی در کنار هم gathered شده‌اند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی رونق و نشاط زندگی در آن زمان است.
هوش مصنوعی: هرگز میز و دوستانت را خالی نگذار و همیشه با میهمان و نوازنده‌ات خوش‌گذرانی کن.
هوش مصنوعی: میر جعفر به طور مداوم بر دشمنان پیروز است و تا صد هزار بار در مجالس شاد و خوشی به جشن و سرور پرداخته می‌شود.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به مقایسه اندازه و عمق دل انسان با دریا می‌پردازد و بیان می‌کند که دل انسان در مقابل عظمت دریا مانند دجله در برابر دریای بزرگ است. همچنین، به تساوی و کوچکی دیگر چیزها در برابر دل نیز اشاره می‌کند، به طوری که یک برکه در مقایسه با جیحون، به نوعی بی‌اهمیت به نظر می‌رسد. به طور کلی، این متن به عظمت و وسعت دل انسان در مقایسه با دیگر عناصر طبیعی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: دنیا همیشه برای او باز است و خداوند او را در بالاترین مقام قرار داده و به او مقام و منزلتی دائمی بخشیده است.
هوش مصنوعی: وقتی که خشم شاهی در کار باشد، آرامش و خوشی مانند جهنم می‌شود و وقتی که فردی در مقام بالایی قرار دارد، ممکن است زندگی‌اش سخت و تیره گردد.
هوش مصنوعی: فضیلت و نیکی ذات او به اندازه‌ای است که بخشش‌هایش همواره به زبانش جلوه‌گر می‌شود و سخنانش همچون رازهای پنهان در دل دارد.
هوش مصنوعی: بر اثر ثروت قارون، سیصد هزار نفر فقیر خوشحال شده‌اند، در حالی که سیصد هزار نفر دیگر به خاطر او غمگین و دلتنگ شده‌اند.
هوش مصنوعی: روزی خوش و پر happinessی داشته باشند، مانند گلی که همیشه در شادابی‌اش می‌درخشد. در دستشان جامی پر از شراب قرمز است که نشان از شادمانی و نشاط دارد.
هوش مصنوعی: عمر مورد نظرش باقی مانده و بخت او در اوج است. خانش از حالتی خوب برخوردار نیست و اوضاعش برعکس شده است.
هوش مصنوعی: خداوند به او حسن و نعمت‌های بی‌نظیری بخشیده است و زندگی‌اش نیز به اندازه آن نعمت‌ها بسیار پربار و با ارزش خواهد بود.
هوش مصنوعی: او همچون کسی است که نه مجلس را دیده و نه میدان را، از زمان آدم تا به امروز.
هوش مصنوعی: هرقدر که زمین و آسمان وجود دارد، به همان میزان نیز طلا و نقره به خواهانش عطا می‌شود.
هوش مصنوعی: برای او آرزوی خوشبختی و شادکامی دارم و برای تنش خوشبختی و سلامت. این مکان جشن و سرور و این برکه خوش آب و هوا باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جشنی است بس مبارک عیدی است بس همایون
بر شهریار گیتی فرخنده باد و میمون
شاهی که طلعت او هر روز بندگان را
عیدی بود مبارک جشنی بود همایون
آنجا که هست کامش باکام اوست دولت
[...]
این وصلت مبارک وین مجلس همایون
بر پادشاه عالم فرخنده باد ومیمون
شاهی که باز چترش هر گه که پر گشاید
طاوس چرخش آید در سهیه یهمهیون
فر مانروای عالم مقصود نسل آدم
[...]
فرمانروای گردون رفعت علی نقی خان
کایوان همت اوست برتر ز سقف گردون
آن سرور فریدون شوکت که نعل اسبش
زیبد اگر زند طعن بر افسر فریدون
از رشک مه رایش در جیب دست موسی
[...]
خمر جنون و مستی ریزد بجام فرعون
تا خویش را شمارد از جهل خالق الکون
تاب رخت ندارد خورشید طاق گردون
بشکسته قدر یاقوت از این دو لعل میگون
امروز چون تو شاهی نبود به ملک خوبی
یکسر سپاه غمزه همراه چشم مفتون
جاری شود ز چشمم گریم اگر ز هجرت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.