... هفت کشور سخره فرمان اوست

هفت دریا رشحه احسان اوست

وصف خاصان به ز عام اندر نهفت ...

بود همچون بوم زاغی روز کور

جا گرفته بر لب دریای شور

بودی از دریای شور آبشخورش

دادی آن شورابه طعم شکرش ...

... سایه دولت به فرق او فکند

نامدش شورابه دریا پسند

گفت پیش آی ای ز شوری در گله ...

... زآب شیرین مانم و باشد نفور

طبع من ز آبشخور دریای شور

بر لب دریا نشسته روز و شب

در میان هر دو مانم تشنه لب ...

... کوهی از بالا بلندی پر شکوه

موج زن دریایی اندر پای کوه

بر سر آن کوه راهی نیک تنگ ...

... هر چه افتادی ازان باریک راه

قعر دریا بودیش آرامگاه

ناگهان شد آن خرک زانجا خطا ...

... از پس ماهی که زورق راندند

وز دم دریا ز رونق ماندند

شد میان بحر پیدا پیشه ای ...

... جز به جبر از صحبت هم نگذرند

چیست آن دریا که در وی بوده اند

وز وصال هم در او آسوده اند ...

... در گرانمایه به خر مهره داد

تا نکنی روی به دریا دلی

نبودت از گوهر دل حاصلی ...

... یافت همه جلوه خویش آشکار

چون پی گوهر سوی دریا شتافت

هیچ گهر جز گهر خود نیافت ...

... گشت ز بی مهریشان کینه جوی

طبع بطان از لب دریا گرفت

رای سفر در دلشان جا گرفت ...

... چشمه قاف قلم تا نگشاد

موج فیض از دل دریا نگشاد

نه فلک با همه اختر که در اوست ...

... که ثناگستری شاه کند

شاه والا گهر دریا کف

که فلک گوهر او راست صدف ...

... یک نفس وارهوا از سحرش

هفت دریا صدف یک گهرش

نه فلک پیش درش دهلیزی ...

... دایم از بحر همی راند سخن

روز و شب قصه دریا گفتی

گوهر مدحت دریا سفتی

گفتی از بحر پدید آمده ایم ...

... نکند احساس که هست آن یا نه

دل او موج زنان دریاییست

کش فزون از دو جهان پهناییست

هفت دریا چو یکی شبنم ازوست

بلکه یک در کره عالم ازوست ...

زد حکیمی به لب دریا گام

تا کشد تازه شکاری در دام ...

... دید مردی غم گیتی در دل

کرده بر ساحل دریا منزل

سر اندوه فرو برده به خویش ...

... یا به صحرا درمت دزد شمرد

یا به دریا ز کفت موج ببرد

گه زمین بهر زراعت کندی ...

... چون زند شعله شوق از دل تاب

نشود کشته به صد دریا آب

هر چه تسکین ویت دسترس است ...

... که فلان پیر جهان پیما گشت

قدم خشک ز دریا بگذشت

وان دگر پرده عادت بدرید ...

... کشتی آساش به هم در شکند

رخت هستیش به دریا فکند

چون در آن موج ز خود شوید دست ...

... ابر باید که به صحرا بارد

زان چه حاصل که به دریا بارد

می دهد سبزه و گل صحرا را

می کند آبله رو دریا را

دل فاسق که به زر شاد کنی ...

... نیک در رو به تنگ معنی ژرف

غوطه ناخورده به دریا غواص

نکند کف صدف گوهر خاص ...

... بدین طالع کجا افتاده ام من

اگر بر خیزد از دریا سحابی

که ریزد بر لب هر تشنه آبی ...

... چو وحشی گور در صحرا تکاور

چو آبی مرغ در دریا شناور

شکن در سنگ خارا کرده از سم ...