... زخونین داغهای دل کشم آهی و آن بدخو

تصور میکند کاز لاله زاری باد میآید

ناز در سر چین در ابرو تندخوی من رسید ...

... زگلزار جهان قانع بخاری

بدور نرگس تو سر خوشی لاله چه باشد

معین است که مستی یک پیاله چه باشد ...

... فلک سبزه ای رسته پیرامنش

شفق دشتی از لاله در دامنش

سن او از هشتاد متجاوز بود در شهور سنه احدی و عشرین و تسعمایه فوت شد این مطلع از اوست ...

... گناه بخت منست آزموده ام صدبار

درون لاله نگر ژاله را ز روی قیاس

این دو بیت در مدح سید اجل امیر غیاث الدین محمد مشهور بامیر محمد یوسف نیز از آن فصاحت شعار است ...

در تابستان سقایی میکند و در زمستان عسل فورشی اشعار بسیار یاد دارد و مردم شهر بواسطه این با او خوش دارنداین مطلع از اوست

چه باشد غنچه های لاله هر سو نوبهاران را

دل پر خون زخاک افتاده بیرون خاکساران را

... شب بگرد کوی یار و دردمندیهای خویش

آنرا که مثل نیست رخ لاله رنگ تست

و آنرا که رحم نیست دل همچو سنگ تست ...

... آنچه در دل داشت گویا بر زبان آورده است

نیست اشک لاله گون کز چشم پرخون می رود

او نیز از محلت مذکور است و بزرگ زاده ی آن محلت است این مطلع از اوست

گل ها شکفت بر رخم از لاله زار عشق

نازکم کن به تبسم مکش ای یار مرا

اصلش ترک بود و در جوانی ترک ترکی کرده در ترقی احوال در عجم بملک اصفهان مقیم شد و همانجا فوت شد شعر خوب او بسیار است این دو مطلع از آن جمله است

چنان زرد و ضعیفم از فراق لاله رخساری

که می افتم اگر خود را نمی گیرم بدیواری ...

ساقی به جلوه آر می همچو لاله را

چون لاله برفروز جمال پیاله را

سر تا به پا چو نافه پر از مشک چین شود ...

... در ودایی که خون شهیدان عشق ریخت

خونابه جگر چکد از برگ لاله ها

جان می سپرد عاشق و چشم تو می گریست ...

... میلی جراحت دل ما تازه می شود

در حلقه های کاکل مشکین کلاله ها

... میلی دلم شکسته و خونابه می رود

چون شیشه ای که پر ز می لاله گون شکست

... که آفتاب به نظاره چراغ نرفت

ز بوی نافه چین همچو داغ لاله مرا

خیال کاکل نورسته از دماغ نرفت ...

... میلی به بزم رشک علی رغم مدعی

خونابه ستم چو می لاله گون کشید

... ز هر سو مطربی مانند بلبل در ترنم شد

ز هر سو ساقیی چون لاله با زرین ایاغ آمد

کمال عشق و جذب آرزوی آشنا بنگر ...

... به جوش آید از رشک خون دلم

چو بر لب می لاله گون می برد

به مستی خوشم تا نیابم خبر ...

... فکنده شاخ گلی شعله در دل میلی

کز آفتاب رخ لاله گون بگرداند

... هر آه که دور از تو دل تنگ برآورد

لاله پی بگرفتن دامان تو دستی ست

کز خاک شهید تو به این رنگ برآورد ...

... ترحم می کند صیاد و بسمل می کند زودش

دمی ظاهر شود داغ دل میلی که چون لاله

فرو ریزد ز باد آه جسم درد فرسودش

... باشد به رنگ میلی خونین کفن مرا

دستی به سر چو لاله و پایی به گل ازو