... میان تخم و گیاه و میان پنبه و پشم

بسی تفاوت نبود چو عقل بیند راه

بجای گندم و جو او همی دهد زر و سیم ...

... پس از درود محمد ثنا و مدحت تو

رونده با بر افواه خلق بی اکراه

همیشه تا که بگویند بر چه سیرت بود ...

... از بلعمی به عمری نگرفت رودکی

پیری ز راه عقل و جوانی ز روی بخت

وندر بساط لهو به کردار کودکی ...

... آفرین بر تو که تو هم محسن و هم مجملی

تیز رو باشد بسوی راه دوزخ روز حشر

هرکه اینجا در ره مهرت رود با کاهلی ...

... طریق عشق تو جان پدر بجان سپرم

اگر نه باز بکین راه جان ما سپری

جمال روی تو یکچند که ندیده بدم ...

... با تو بهمان یکنفسم هر نفس آخر

هرگز بر من بی دگری راه ندانی

ره رفت نداند بر مویی جرس آخر ...

سپید کارا کردی دلم به عشق سیاه

به گازری در مانا نکو نبردی راه

تو گازری سره دانی بامه شستن لیک ...

... اندر رد و اندر محلت او

نسپرده بر راه رو چرا را

پاسخ تراشان و پای کوبان ...

در راه مرادی صنمی در گذر آمد

رفتار چنان ماه مرا در نظر آمد ...

... کز حسن ز خورشید بسی خوبتر آمد

در پیش وی استادم و راهش بگرفتم

زانسان که چنان دلبرم اندر گذر آمد ...

... خندید و مرا گفت که آری سره ریست

کش راه و روش جمله بکوه و کمر آمد

برگشت و درآورد یکی طاق بقیوق ...

... کو را چو پیمبر شرف آمد به گهر بر

دی در ره زرقان به سر راه گذر بر

افتاد دو چشمم به یکی طرفه پسر بر ...

... رمه بانان بدهان جست کنند و تو به ن

تو به ن کار گشایی کنی از راه ذکر

بحظیره بنشین زانکه اگر جست کنی ...

... انگاشت زان اوست بیک وزن و یک عیار

پس کیسه کیسه رانده ز راه و خره خره

آن ناقد خیاره کزو ده بیک خیار ...

... چون گرفته شود آن کشور سنگین ده و شهر

راه هر شهر و دهی یا بسقر یا بسعیر

گر شکسته شود آن کشور انبوه از تو ...

خمخانه خر سرای خر پیر

نه راه بری نه بار برگیر

زین لاشه لنگ و لوک پیری ...

... که لبان نازدم به سوزن خویش

زن به مزدی ز راه برد مرا

عاشن شلف ریز برزن خویش ...

... دروغ های مرا دعوی قوی کردند

به کار خویش نمودند راه و هنجارم

سبک بگردن قواد من درافکندند ...

... چو بارنامه سامانیان همی نخرند

غلط شده سر و سامان و راه و رفتارم

وز آنکه گفتم کوه خسک مرا ملکست ...

... تا س لب و سلندز زبانست و رومه ریش

جز راه ن او بسم پای نسپرم

ای خر پرست خر نسب خر سر این نگر ...

... می گشاید لکلک از منقار در لکلک بچه

تا به جستن راه او باشد به سوی هندوی

پر همی آراید از بهر سفر لکلک بچه

... چون بنفشه شدم سرافکنده

بر چده زلفک فراهم او

کرد صبر از دلم پراکنده ...

... تا شود کارگر بران کنده

راه باید برید و رنج کشید

کیسه باید گشاد و بلغنده ...

... معزول گشته ز پی اعتزال را

از مذهب حنیفی و از راه شفعوی

منکر شده عذاب نکیر و سوآل گور ...

... گر بگروگان خود نیابم توفیق

راه نمونی کنم به کیسه سرکار

خسرو سادات میر شرق و خراسان ...